تخمین، ارزیابی و مقایسه‌ی مدل‌های قیمت‌گذاری دارایی‌ها براساس مصرف و اجزاء آن با استفاده از روش GMM و تابع HJ

یکیازموضوعاتمهمدر اقتصاد مالی،توجهبه ریسکورابطهآنبابازدهاست. یکی از روش­های بررسی رابطه بین ریسک و بازده، استفاده از مدل­های قیمت­گذاری دارایی­های سرمایه­ای است. از این­رو این مقاله به بررسی این موضوع پرداخته و با استفاده از تعدیلاتی در مدل قیمت­گذاری­های دارایی­های سرمایه­ای مبتنی بر مصرف (CCAPM)، رابطه بین بازده و ریسک در بورس اوراق بهادار تهران را بررسی نموده است. این تعدیلات شامل تغییراتی در تابع مطلوبیت کلاسیک است. با وارد کردن متغیرهای جدید به تابع مطلوبیت و دنبال کردن فرایند بهینه­سازی رفتار مصرف­کننده و ساخت روابط اویلر مربوطه، مدل­ها با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم­یافته (GMM) برآورد شده­اند. در این راستا چهار مدل CCAPM، مدل قیمت­گذاری دارایی­های سرمایه­ای مبتنی بر پس­انداز (SCCAPM)، مدل قیمت­گذاری دارایی­های سرمایه­ای مبتنی بر مخارج مصرفی بخش مسکن (HCCAPM) و مدل قیمت‌گذاری دارایی­های سرمایه­ای بر اساس شکل­گیری عادات، مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته­اند. معناداری پارامتر میل به پس­انداز در مدل SCCAPM بدین معنی است که ورود پس­انداز به تابع مطلوبیت معنادار است. نتایج برآورد مدل­ها نشان می­دهد پس­انداز، مخارج مصرفی و اجزاء آن در توضیح بازده سهام در دوره 91-1367 موفق بوده­اند. علاوه بر این نتایج مقایسه عملکرد مدل­ها با استفاده از معیار هنسن- جاناتان (HJ) نشان می­دهد که کاراترین مدل در توضیح بازده سهام مدل SCCAPM است. طبقه­بندی JEL: G11، G12 ، G19