تحول مفهوم بازدارندگی در پرتو برجستگی امور معنایی در روابط بین‌الملل

مروری بر ادبیات روابط بین‌الملل در طول سده بیستم و پس از آن نشان می‌دهد این رشته مطالعاتی با تحولات نظری و مفهومی مستمر روبه‌رو بوده است. در بستر تحول مفاهیم روابط بین‌الملل، شاهد برجسته‌شدن امور معنایی در نظریه‌های روابط بین‌الملل هستیم که این موضوع، بیشترِ مفاهیم سنتی روابط بین‌الملل از جمله قدرت را تحت تأثیر قرار داده است. در این راستا، بازدارندگی که هستۀ مرکزی آن قدرت است نیز به‌عنوان یکی از مهم‌ترین حوزه‌های مطالعاتی روابط بین‌الملل و مطالعات استراتژیک در این بستر دچار تحول شده است. فرضیۀ مقاله این است که سیر تطور نظم بین‌المللی و برجستگی «امور معنایی»، زمینه‌ساز تحول در منابع تولید قدرت و ظهور مفهومی به نام «بازدارندگی نرم» در کنار مفهوم سنتی بازدارندگی شده است. این پژوهش درصدد است با استفاده از روش پژوهش توصیفی ـ تحلیلی این فرضیه را به اثبات برساند.