تحلیل نظریات معاصر در مواجهه با زمینه در طراحی معماری

بیان مسئله:مسئلة زمینه از ابتدای تاریخ معماری چه به صورت ناخودآگاه چه آگاهانه، طراحی معماری را تحت تأثیر قرار داده است. با ظهور معماری مدرن، نظریاتی در مورد شیوة رویارویی با زمینه در طراحی مطرح و با نقد آن دیدگاه‌ها در دورة پست‌مدرن و ورود اصطلاح زمینه‌گرایی به ادبیات معماری، به موضوع بحث‌برانگیزی در میان اندیشمندان این حوزه تبدیل شد. هدف:هدف این پژوهش دسته‌بندی، تجزیه و تحلیل رویکردهای مواجهه با زمـینه جهت به‌کارگیری در طـراحی بوده است. روش تحقیق:در این پژوهش توصـیفی- تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه‌ای، ابتدا مروری بر رویکردهای اشاره‌شده از زبان نظریه‌پردازان، به منظور رسیدن به دسته‌بندی جامع صورت گرفته، سپس نظریات مختلف در خصوص نقد این رویکردها بررسی شده و در پایان، این دیدگاه‌ها جمع‌بندی و نکات اساسی آنها استخراج و ارائه شده است. نتیجه‌گیری:نتیجة به دست‌آمده از تحلیل، بررسی و دسته‌بندی رویکردهای مواجهه با زمینه، حاکی از آن است که نظریات مورد بررسی، ضمن تأکید بر اصولی شامل دوری از افراط و تفریط، توجه توأم به زمینة تاریخی و معاصر، حفظ انسجام و تداوم، مدافع رویکرد زمینه‌گرایی نیز هستند.