تحلیل ظرفیت رسیدگی و انطباق اقشار جامعه شهری در مقابل بحران‌های محیطی با تاکید بر امنیت روانی و پدافند غیر عامل (مطالعه موردی شهر کرمان)

کاهش بحران و نیل به توسعة پایدار و جوامع تاب‌آور نیازمند شناخت و تحلیل درستی از ماهیت و ابعاد چندگانة ظرفیت رسیدگی و انطباق جوامع و گروه‌ها در برابر مخاطرات طبیعی (زلزله) می‌باشد؛ که به عنوان گام سوم از فرایند آسیب‌پذیری شهرها در برابر خطر زلزله معرفی شده است و بر توانایی در رسیدگی و واکنش در برابر خطر زلزله تاکید می‌کند و آن را تابعی از شرایط اقتصادی- اجتماعی می‌داند. در این پژوهش مفهوم ظرفیت رسیدگی و انطباق در پنج بعد و 15 متغیر تعریف عملیاتی شد. وزن شاخص‌ها و ابعاد نیز از طریق روش AHP گروهی به دست آمد. داده‌های مورد نیاز نیز از طریق روش میدانی- پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه خانوار و کارشناس گردآوری شدند. برای تعیین حجم نمونه از روش کوکران استفاده شد. نمونه‌گیری نیز به روش طبقه‌ای-تصادفی انجام شد. تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها نیز از طریق مدل تصمیم‌گیری چند معیاره، تحلیل واریانس یکطرفه، آزمون توکی و روش همبستگی اسپیرمن انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد اقشار پایین و متوسط شهر کرمان با نمرات میانگین به ترتیب 02/37 و 38/40 از ظرفیت رسیدگی و انطباق کمی در برابر خطر زلزله برخوردار هستند. هم‌چنین اقشار بالای شهر کرمان با میانگین 04/52 از ظرفیت رسیدگی و انطباق متوسطی در برابر خطر زلزله برخوردار هستند.