تحلیل رگرسیونی و ارایه مدل نرخ خرابی و عوامل مؤثر بر آن در تراکتور‌های برخی شهرهای استان خوزستان

عملکرد مؤثر یک سیستم به برنامه­ریزی قابل قبول فعالیت‎های سرویس و تعمیرات آن  سیستم وابسته است. برنامه­ریزی مدیریتی مؤثر به تخمین دقیق پارامترهای سیستم نگهداری مربوط می­شود. برای بررسی نرخ خرابی تراکتورها در استان خوزستان مطالعه‎ای از طریق پرسشنامه و مصاحبه مستقیم با تعداد 300 کاربر تراکتور در چهار منطقه از استان  روی چهار مدل تراکتور انجام گرفت و متغیرهای سابقه رانندگی، سطح تحصیلات، وضعیت گواهینامه، گذراندن دوره­های آموزشی کار با تراکتور، محل کار (منطقه و شهر)، نوع سرویس و نگهداری، شرایط نگهداری، فاصله تا اولین تعمیرگاه، فاصله محل پارکینگ تراکتور تا محل کار، سن دستگاه، ساعات استفاده سالیانه از آن و تعداد خرابی هر دستگاه تراکتور در نظر گرفته شدند. تحلیل رگرسیون که با برآورد تابع نمایی صورت گرفت، نشان داد که تنها متغیرهای سن تراکتور، ساعات استفاده سالانه و نوع سرویس و نگهداری بر نرخ خرابی هر چهار مدل تراکتور مؤثرند و به ازای یک درصد افزایش در سن تراکتور و ساعات استفاده سالیانه، نرخ خرابی به ترتیب به میزان 6/0 و 24/0 درصد افزایش می­یابد؛ همچنین، نرخ خرابی تراکتورهای مسی­فرگوسن 285، مسی­فرگوسن 399 و یونیورسال، نسبت به تراکتور جاندیر 3140 به ترتیب به میزان 383/0، 453/0 و 143/0 درصد بالاتر بود. علاوه براین، تراکتورهایی که سرویس و نگهداری منظمی داشتند نسبت به آن­هایی که تحت سرویس و نگهداری نامنظم بودند، 252/0 درصد خرابی کمتری داشتند.