تحلیل استنادی و روابط هم‌نویسندگی مقاله‌های مجله‌ی علمی- پژوهشی انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی (مورد مطالعه: شماره‌ی 1 تا 20)

چکیده: هدف از پژوهش پیش­رو، بررسی وضعیت کمی مقاله­های «مجله­ی علمی- پژوهشی انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی» به­منظور شناسایی رفتارهای استنادی و روابط هم­نویسندگی با استفاده از روش علم‌سنجی است. نتایج این پژوهش، نشان داد به­دلیل استنادنشدن به مقاله­های مجله، ضریب تأثیر مجله، بسیار پایین است. همچنین یافته­ها نشان داد 13% از نویسندگان، بیش از 40­% مقاله­ها را به نگارش درآورده­اند که «قانون لوتکا» تاحدودی در این پژوهش، مورد تأیید قرار می­گیرد. همچنین در مقاله­های این مجله، 3681 استناد داده شده که میانگین 184 استناد برای هر شماره، محاسبه و به­طور میانگین برای هر مقاله 04/22 استناد برآورد شده است. پرارجاع­ترین منابع، متون مرجع و معروفی چون: قرآن الکریم، لسان العرب، وفیات الاعیان وانبا ابنا الزمان، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، الجامع فی تاریخ الادب العربی و الفهرست بودند. در نگارش مقاله­های این مجله، 183 نویسنده حضور دارند. از این تعداد 76% مقاله­ها به­صورت انفرادی نوشته شده است؛ به­همین دلیل، ضریب همکاری نویسندگان در سطح پایینی قرار دارد. درکل، براساس مقاله­های این مجله، که نمونه­ی کوچکی از حوزه­ی ادبیات عربی است، منابع و نویسنده­ی هسته­ای در این حوزه مشاهده نمی­شود و همکاری و روابط علمی نویسندگان در سطح پایینی است.