تجـلی سایبـورگ در سیـنما

کلمۀ سایبورگ (پیوندی از دو واژۀ سایبرنتیک و ارگانیسم)  به موجودی دورگه اشاره دارد که سویه‌های زیست‌شناسی‌اش با تکنولوژی‌‌های معاصر گره خورده ‌است. سویه‌‌های زیست‌شناسی فقط به جسم انسان محدود نمی‌شود بلکه ذهن و روح را نیز در بر‌‌می‌گیرد. به اعتقاد دانا هاراوی امروزه، ما پیوندهایی ساخته‌شده و نظریه‌پردازی‌شده از اندامه و ماشین و خلاصه، سایبورگ شده‌ایم. با توجه به رشد تکنولوژی، مصداق نظریۀ هاراوی در اجتماع امروز به وفور قابل مشاهده است. وابستگی بشر معاصر به مدرن‌ترین ابزار روز گواهی بر این ادعاست. این وابستگی درک او را از جهان اطراف تغییر داده و حتی در ظاهر او نیز تغییر به‌وجود آورده ‌است. این در حالی است که فرهنگ عامه، از پذیرفتن وضعیت موجودش سر باز می‌زند. عموم مردم معتقدند تکنولوژی‌‌های معاصر جز مواردی که از نظر فیزیکی با گوشت انسان تلفیق می‌شوند، صرفاً بسان ابزاری در خدمت انسان هستند و در هستی‌شناسی او تغییری ایجاد نکرده‌اند. هدف این تحقیق رسیدن به تصویری است که سینما از سایبورگ ارائه می‌دهد، چراکه سینما هم بسان آیینه‌ای، بازتاب‌دهندۀ فرهنگ عامه و هم با تأثیراتش ساختار‌‌دهندۀ آن است. در این راستا، فیلم‌های ترمیناتور، بلید رانر و آن زن بررسی می‌شود. نتایج تحقیق ضمن ایجاد درکی نسبتاً منسجم از سایبورگ، نشان می‌دهد چگونه سینما به مثابه تکنولوژی، هنرمندان این عرصه و همچنین مخاطبانش را تبدیل به سایبورگ می‌کند.