تجزیه ترکیبات آلی میوه دو گونه بلوط (C.A.Mey.Quercus castaneifolia و Quercus persica Jaub & Spach.) در شمال و غرب کشور و اثر روش‌های آغشتگی با محلول قلیایی و آب بر کاهش میزان ترکیبات فنلی

یکی از مهمترین ترکیبات ضد تغذیه‌ای در میوه بلوط، ترکیبات فنلی است. روش‌های مختلفی برای کاهش این ترکیبات از منابع غذایی وجود دارد. در این پژوهش تاثیر روش‌های آغشتگی با محلول قلیایی هیدروکسید سدیم 5/0 و 1 نرمال و آب در زمان‌های مختلف صفر (شاهد)، 2، 6، 12 و 24 ساعت بر کاهش میزان ترکیبات فنلی میوه دو گونه بلوط  Quercus castaneifoliaو Quercus persica جمع‌آوری شده به‌ترتیب از مناطق شمال و غرب کشور و نیز برخی ترکیبات آلی در آنها مورد مطالعه قرار گرفت. در این مطالعه دو گونه‌ مورد بررسی  تنها از نظر میزان کربوهیدرات کل، اختلاف معنی‌داری داشتند. میوه بلوط گونه Q. persica بیشترین کربوهیدرات کل را نسبت به گونهQ. castaneifoliaبه خود اختصاص داد. دو گونه تحت مطالعه از لحاظ درصد پروتئین خام، درصد چربی خام، درصد ماده خشک، درصد خاکستر و میزان فنل کل اختلاف معنی‌داری نداشتند. تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که گونه‌ها، کاربرد تیمارهای مختلف حلال‌ و مدت زمان آغشتگی آن‌ها در سطح یک درصد اختلاف معنی‌داری داشتند. در صورتی که اختلاف معنی داری بین اثر متقابل گونه و حلال‌، گونه و مدت زمان آغشتگی، حلال و مدت زمان آغشتگی و گونه، حلال و مدت زمان آغشتگی مشاهده نشد. در این مطالعه حلال هیدروکسید سدیم 1 نرمال بیشترین تاثیر را در کاهش ترکیبات فنلی دو گونه داشت. تیمارهای مختلف آغشتگی در زمان در حلال‌های مورد بررسی به جزء هیدروکسید سدیم 5/0 نرمال در زمان‌های پایین، سبب کاهش معنی‌دار میزان فنل کل نمونه‌ها نسبت به زمان شاهد شدند.