تبیین و نقد پژوهش‌های دانشگاهی آموزش فلسفه به کودکان در ایران از منظر روش پژوهش و نتایج آن‌ها

در این مقاله ما از منظر روش پژوهش و نتایج می‌خواهیم به بررسی انتقادی پژوهش‌های دانشگاهی (پایان‌نامه و رساله) درمورد آموزش فلسفه به کودکان در ایران بپردازیم. ازاین‌رو مقالة حاضر از نوع پژوهش‌های مروری و فرا‌تحلیلی کیفی است؛ پژوهش‌های مروری و فرا‌تحلیلی کیفی به توصیف، تلخیص، و ارزیابی نقادانۀ پژوهش‌های انجام‌شده دربارة یک موضوع، از یک یا چند منظر خاص می‌پردازند. نتایج این نوع پژوهش‌ها از یک‌سو به معرفی کامل همة پژوهش‌های انجام‌شده دربارة یک موضوع می‌پردازد و باعث پرهیز از دوباره‌کاری می‌شود و ازسوی دیگر با ترسیم توانایی‌ها و کاستی‌های این نوع پژوهش‌ها، افق‌های پژوهشی جدیدی را به روی پژوهشگران می‌گشاید. بنابراین سعی کرده‌ایم با مراجعه به منابع اطلاعاتی دانشگاه‌های مختلف کشور در حد امکان پژوهش‌هایی را که به‌نحوی به این موضوع پرداخته‌اند شناسایی کنیم؛ بعد از آن، اهداف، چهارچوب پژوهش، و تلخیصی از نتایج برخی از این پژوهش‌ها را بیان کرده‌ایم، سپس از دو منظر روش و نتایج پژوهش، آن‌ها را مورد نقد و ارزیابی قرار داده‌ایم. نداشتن روش پژوهش ساختارمند، ضعف جدی قسمت پیشینة پژوهش، نبود اطلاع کافی از پژوهش‌های انجام‌شده، رعایت‌نکردن پاراگراف‌بندی منسجم و علمی در نگارش، نبودن ارتباط ارگانیک میان پژوهش‌ها و انجام پژوهش‌های مشابه و تکراری، ضعف در نقدها و ... به‌همراه ترسیم برخی از زوایای ناکاویدۀ این برنامه در ایران از مهم‌ترین یافته‌های این مقاله‌اند.