تبیین نسبت و همبستگی توسعه و امنیت عمومی در چارچوب تقسیمات کشوری ایران مطالعۀ موردی: شکل‎گیری استان قزوین

تبیین ارتباط دو مؤلفۀ توسعه و امنیت عمومی در بستر تقسیمات کشوری، موضوع اصلی پژوهش حاضر را تشکیل می‌دهد. توسعه امری چندبعدی است که مستلزم ایجاد تغییرات اساسی در ساختارهای اجتماعی، طرز تلقی عامۀ مردم، تسریع رشد اقتصادی، کاهش نابرابری‎ها و ریشه‎کن‎کردن محرومیت است. محرومیت از دید بسیاری از صاحب‎نظران و پژوهشگران، فقط در معنای اقتصادی و مادی آن فهمیده نمی‌شود و تمام جنبه‎های زندگی اجتماعی را شامل می‌شود. رویکرد اصلی در این پژوهش، محرومیت نسبی است. محرومیت نسبی یکی از ابعاد اساسی توسعه بوده و یک احساس است. یکی از نمودهای اصلی احساس محرومیت نسبی، احساس تبعیض است. احساس تبعیض زمینه‎ساز بروز نارضایتی و آشوب‌های اجتماعی بوده و ممکن است امنیت عمومی یک کشور را با مشکل مواجه کند. این پژوهش با استفاده از روش مطالعات میدانی و کتابخانه‌ای در صدد پاسخگویی به این سؤال است که آیا ارتباط توسعه و امنیت عمومی، نظام تقسیمات کشوری ایران را متأثر کرده است؟ فرضیۀ در نظر گرفته شده آن است که ارتباط توسعه و امنیت عمومی، توانایی تأثیرگذاری بر نظام تقسیمات کشوری ایران (و منطقۀ مورد مطالعه) را دارد. همۀ بررسی‌های تاریخی و رویدادهای جاری حاصل از این پژوهش در منطقۀ مورد مطالعه (استان قزوین)، گویای این واقعیت است که ارتباط توسعه و امنیت عمومی،  بر تقسیمات کشوری ایران تأثیرگذار بوده است.