تبیین عوامل مؤثر بر دوستی در محل کار با رویکرد مردم‌نگاری

هدف این پژوهش، شناسایی عوامل ایجادکنندة بر دوستی در محل کار است. نوع پژوهش، توسعه‌ای و به صورت ترکیبی است و برای استخراج عوامل از روش مردم‌نگاری استفاده گردید. در بخش کمّی پژوهش جهت تأیید مدل حاصل از بخش کیفی پژوهش، پرسشنامه‌ای محقق‌ساخته طراحی گردید. برای تعیین حجم نمونه از فرمول نمونه‌گیری مدل‌سازی معادلات ساختاری (5q≤ n≤ 15q) استفاده شد. با توجه به تعداد پرسش‌های پرسشنامه، 315 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین گردید و به همین میزان، پرسشنامه‌ها توزیع و تکمیل شد. روایی پرسشنامه به دو روش محتوایی و سازه با استفاده از الگوی معادلات ساختاری و پایایی پرسشنامه نیز به روش آلفای کرونباخ مورد تأیید قرارگرفته است. تحلیل داده‌ها در بخش کیفی با رویکرد تحلیل تماتیک براون و کلارک (2006) انجام شد. نتایج بخش کیفی پژوهش نشان‌دهندة آن است که سه دسته از عوامل فردی، سازمانی و برون‌سازمانی با زیرمتغیرهای خود در ایجاد دوستی در محل کار نقش دارند. نتایج بخش کمّی پژوهش نیز نشان می‌دهد که عوامل فردی به میزان (91/0)، عوامل سازمانی به میزان (21/0) و عوامل برون‌سازمانی به میزان (5/0) بر دوستی در محل کار تأثیرگذار هستند.