تبیین تأثیر مُخرّب حسد بر ساحت معرفتی و عاطفی ایمان

در منابع حدیثی «حسد» به عنوان تخریب‌کننده و از بین برندهٔ ایمان معرفی شده است. این نگرشْ بر خواسته از متون دینی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، ضمن آن ‌که رابطهٔ معنادار مسائل اخلاقی با مسائل اعتقادی و حوزهٔ باورها را نشان می‎دهد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، به عنوان یکی از ظرفیت‌های اساسی در اصلاح و بهبود عملکرد اخلاقی افراد - به ‌ویژه دوری از رذیله حسد - به شمار آمده است. در این مقاله - به روش توصیفی – تحلیلی - به تأثیرگذاری این دو حوزهٔ حائز اهمیت پرداخته شده است؛ یکی ساحت ‌شناختی و دیگری ساحت عاطفی و گرایشی. با توجه به این‌که مؤلفه‎های شکل‌دهندهٔ ایمان دو عنصرِ باور قلبی و معرفت‌شناختی است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، «حسد» به عنوان یک رذیلهٔ درونی با تأثیر در این دو ساحت معرفتی و عاطفی انسان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، زمینهٔ تخریب و نابودی ایمان را فراهم می‌آورد. ویژگی حسد که بیانگر اختلال در حوزهٔ عقیده و باور اعتقادی افراد از یک‎سو و بیماری قلبی و روحی افراد از دیگرسوست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، می‎تواند به کاهش و فرسایش ایمان اعتقادی و قلبی افراد بیانجامد. نتایج این پژوهش نشان می‎دهد که مبتنی بر معارف قرآنی وحدیثی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، این رذیلهٔ اخلاقی با سه شاخصهٔ شناختى و سه شاخصهٔ عاطفى‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، زمینه‌های تخریب ایمان را در انسان فراهم می‌آورد.