تبیین ارتباط و تعاملات بین مرحله‌ آماده‌سازی پروژه‌های BPR و سیستم‌های مدیریت کیفیت (QMSs) به کمک مفاهیم مدل RBVF و قابلیت‌های پویا (یادداشت فنی)

بسیاری از سازمان‌ها در پیاده‌سازی پروژه‌های مهندسی مجدد فرآیندها(BPR) به فعالیت‌ها و توانمندی‌هایی که سازمان آنها از دیگر پروژه‌های بهبود کسب کرده‌اند کمتر توجه کرده و این موضوع گاهی هزینه‌های دوباره برای انجام آن تلاش‌ها و فعالیت‌ها را به دنبال خواهد داشت. از طرف دیگر همه فعالیت‌ها و تلاش‌های بهبودی قبلی در سازمان‌ها، باعث ایجاد قابلیت‌هایی در سازمان‌ها خواهد شد که آگاهی از آن قابلیت‌ها و استفاده آگاهانه از آنها، سبب موفقیت سازمان‌ها در دیگر پروژه‌های در حال انجام در سازمان از جمله BPR خواهد شد. بنابراین در این تحقیق مشخص خواهد شد که برای آمادگی سازمان‌ها برای اجرای یک پروژه مهندسی مجدد چه قابلیت‌هایی باید مورد توجه باشد و در ضمن یک سیستم مدیریت کیفیت (QMS) چه کمکی می‌تواند به تقویت قابلیت‌های سازمانی مطلوب پروژه‌های BPR در مرحله آمادگی برای شروع به پیاده‌سازی این پروژه‌ها داشته باشد. برای این منظور در ابتدا بیست و یک قابلیت مطلوب پروژه‌های BPR معرفی و سپس نوزده قابلیتی را که به طور مشخص یک QMS می‌تواند برای سازمان‌ها به دنبال داشته باشد، تعریف می‌شود. سپس با بهره‌گیری از مفاهیم قابلیت‌سازی در چارچوب دیدگاه منبع محور 1(RBVF) و قابلیت‌های پویا، رویکردی ارائه خواهد شد که بر اساس آن توسط چرخه‌هایی مشخص می‌شود که هر تجربه کاری یا قابلیت ایجاد شده توسط یک QMS، کدامیک از قابلیت‌های مطلوب پروژه‌های BPR را ایجاد یا تقویت خواهد کرد. در ادامه بر اساس مفاهیم قابلیت‌سازی و قابلیت‌های پویا، روابط بین این دو دسته قابلیت مشخص و ارائه خواهد شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که هر سازمانی بایذ قبل از اجرای BPR وضعیت سازمان را نسبت به قابلیت‌های "پایش و تدوین برنامه‌ریزی‌ کسب و کار"، "توانمندبودن کارکنان در شناسایی و درک نیازهای مشتریان و ذی‌نفعان"، "انتقال تجارب و دانش مدیریتی و کاری در سازمان"، "تیمی کارکردن کارکنان با همدیگر"، "درگیرشدن مدیریت در مقوله تغییر در سازمان" و "وفاداری به رشد کل سازمان در مدیران و کارکنان" مورد بررسی قرار دهد که در این راستا نیز تجربه‌های کاری و قابلیت‌های ایجادشده توسط یک QMS می‌توانند به ایجاد یا تقویت آنها کمک کنند.