تاریخ در قاب تمبرهای دورۀ نخست حکومت محمدرضا پهلوی (26/6/1320-28/5/1332) با تکیه بر آمار

هدف: تمبر کوچکترین سند رسمی کشور و اوراق بهاداری است که دیدگاهِ حاکمان سرزمین را تا دوردست‌ها می‌برد. این پژوهش با هدف شناخت نقش تمبر در دورۀ نخست حکومت پهلوی دوم و میزان انعکاس افکارِ حکومتی در آن انجام شده‌است. تلاش شد تا نقش تاریخی تمبر به‌عنوان روایتگر مصوّر تاریخ و فرهنگ جامعه، و ذهنیت حکومت نسبت به دوره‌های تاریخی ایران به چالش کشیده شود. روش/رویکرد: موضوع مقاله با تکیه بر روش میدانی-تحلیلی و اتکا به منابع اسنادی و کتابخانه‌ای و سودجستن از ابزار آمار -نمودارهای آماری- بررسی شد. یافته‌ها و نتایج: تمبر مبلّغ کوچکی است که تفکر سیاسی-فرهنگی و نگرش صاحبان قدرت را در خود به امانت دارد. حاکمان از تمبر به‌عنوان رسانه‌ای عام برای انتشار اهداف سیاسی خود استفاده می‌کنند و بخشی از خواسته‌هایشان را در آن به نمایش می‌گذارند. نتیجۀ این پژوهش نشان داد: پهلوی دوم در این راستا تلاش کرد و دقت کرد تا مرتکب اشتباه پدرش -یعنی بی‌احترام به پیشینۀ تاریخی-مذهبی ایران- نشود؛ این موضوع با توجه به افزایشِ دوبرابری تعداد تمبرهای حاوی نمادهای ایرانی-اسلامی نسبت به تعداد تمبرهای ایران باستان در این دوره آشکار شد.