تاثیر مکمل سازی ویتامین E و آرژنین بر فعالیت آنزیم های پلاسما، برخی پارامترهای خونی، تلفات و عملکرد جوجه های گوشتی درگیر با سندرم افزایش فشار خون ریوی (آسیت)

320 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس به طور کاملاً تصادفی به چهار تیمار با 4 تکرار و 20 پرنده در هر تکرار اختصاص یافتند. برای القای سندرم آسیت، همه جوجه­ها در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه­ای پرورش یافتند. 4 تیمار آزمایشی عبارت بودند از:  1-  شاهد، که با جیره غذایی پایه حاوی 3/1% آرژنین و 40 واحد بین المللی ویتامین E تغذیه شدند 2-  ویتامین E، که 400 واحد بین المللی ویتامین E در کیلوگرم خوراک را به همراه جیره پایه مصرف کردند 3-  آرژنین، که با جیره پایه همراه با 3/0% آرژنین در آب آشامیدنی تغذیه شدند و 4-  ترکیب ویتامینE و آرژنین. در روز 14، دما به منظور ایجاد افزایش فشار خون ریوی کاهش یافت. افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک به صورت هفتگی و از هفته سوم اندازه گیری  شدند. اندازه­گیری فعالیت آنزیم­های لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینو ترانسفراز ،آلانین آمینو ترانسفراز و شمارش گلبول­های قرمز خون، درصد هماتوکریت، هموگلوبین، غلظت گلوکز و پروتئین خون در روزهای 21 و 42 انجام شد. در 42 روزگی ،2 جوجه از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب و کشتار شدند و شاخص آسیتی (وزن بطن راست به کل بطن) محاسبه شد. نتایج  نشان داد، تیمار آرژنین، دارای بیشترین افزایش وزن و کمترین ضریب تبدیل خوراک در کل دوره بود.  در روز 42، تیمارهای آرژنین و آرژنین+ویتامینE ، دارای کمترین  هماتوکریت،  هموگلوبین و گلبول قرمز بودند. پروتئین پلاسما هم در تیمار آرژنین+ ویتامینE کمتر از تیمار شاهد بود. همچنین در روز 21  تیمار آرژنین کمترین فعالیت لاکتات دهیدروژناز و تیمار آرژنین+ ویتامینE  بیشترین فعالیت آنزیم آلانین ترانسفراز را به خود اختصاص دادند. کمترین نسبت شاخص آسیتی در روز 42 و میزان تلفات ناشی از آسیت در کل دوره نیز در تیمار آرژنین مشاهده شد.