تاثیر مقیاس تریاژ نارسایی قلبی بر منابع مصرف شده در مراجعین با شکایت تنگی نفس به بخش اورژانس: کارآزمایی بالینی تصادفی

مقدمه  مشخص نیست که مقیاس تریاژ نمایه وخامت اورژانس تا چه میزان برای شناسائی زودهنگام بیماران نارسائی قلبی پرخطر روا و پایا است. هدف تعیین تاثیر مقیاس تریاژ نارسایی قلبی بیماران با شکایت تنگی نفس بر تعداد منابع مصرف شده در مراجعین به بخش اورژانس بیمارستان فارابی می باشد. روش کار  مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی دو گروهه می‎باشد که جامعه آماری آن را بیماران با شکایت تنگی نفس مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان فارابی مشهد تشکیل دادند. مطالعه از اردیبهشت تا تیر 1396 صورت گرفت. 153 بیمار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند. بیماران در گروه آزمون، با استفاده از مقیاس تریاژ بیماران نارسایی قلبی پژوهشگر ساخته و در گروه کنترل، به شیوه معمول نمایه وخامت اورژانس توسط پرستار بخش تریاژ شدند. پیامد اندازه گیری شده تعداد منابع مصرف شده برای بیماران بود.نتایج میانگین سنی بیماران 62/53 بود.  75 نفر از بیماران به گروه آزمون و 78 نفر به گروه کنترل تخصیص یافتند. بیماران بستری قلب و بخش مراقبت‎های ویژه قلبی در گروه مقیاس نارسایی قلبی اقدامات انجام شده بیشتری، بطور معنی دار نسبت به گروه مقیاس نمایه وخامت اورژانس دریافت کرده بودند. همچنین در گروه مقیاس نارسایی قلبی، میانگین طبقات در بیماران بستری بخش مراقبتهای ویژه قلبی بطور معنی داری حادتر از بیماران بستری در قلب و ترخیص شده از اورژانس همان گروه بوده است. نتیجه گیری  توصیه می‎شود مقیاس نارسایی قلبی برای بیماران نارسایی قلبی دربخش اورژانس مورد استفاده قرار گیرد.