تاثیر متقابل شوری و تغذیه روی و مس بر برخی خصوصیات بیو‌شیمیایی و فیزیولوژیکی گیاه رزماری در یک خاک آهکی

کاشت گیاهان متحمل به شوری نظیر رزماری و افزایش تحمل آن­ها به شوری در خاک­های شور مناطق خشک و نیمه­خشک اهمیت زیادی دارند. روی و مس از عناصر ضروری کم مصرف بوده که می­توانند تحمل گیاهان به شوری را افزایش دهند. در این مطالعه تاثیر کاربرد تلفیقی روی و مس بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه رزماری تحت تنش شوری صفر، 60 و 120 میلی­مولار کلرید سدیم بررسی شد. شوری تاثیر معنی­داری بر وزن تازه شاخسار نداشت در حالی­که وزن خشک شاخسار را به میزان60 درصد در تیمار شاهد، 44 درصد در تیمار روی، 38 درصد در تیمار مس و 27 درصد در تیمار روی+مس کاهش داد. رطوبت نسبی برگ رزماری در پاسخ به تنش شوری کاهش یافت و تنها کاربرد همزمان روی و مس رطوبت نسبی برگ را افزایش داد. شوری سبب افزایش و کاربرد عناصر روی و مس سبب کاهش نفوذپذیری غشا و غلظت مالون دی آلدهید در برگ رزماری شد. برای مثال در تیمار شاهد افزایش سطح شوری از صفر به 120 میلی­مولار کلرید سدیم سبب افزایش 39 درصدی و در تیمار کاربرد مس سبب افزایش 24 درصدی غلظت مالون دی آلدهید شد. شوری سبب افزایش غلظت سدیم و کاهش غلظت پتاسیم شاخسار و ریشه شد. درمقابل کاربرد روی توانست غلظت سدیم را در این اندام­ها کاهش و غلظت پتاسیم را افزایش دهد. کاربرد تلفیقی روی و مس از طریق طریق کاهش تخریب غشای سلولی و غلظت سدیم و افزایش رطوبت برگ و پتاسیم گیاه به طور مؤثرتری تحمل رزماری را به شوری افزایش داد.