تاثیر ظرفیت جذب در اثربخشی فرآیند انتقال بین‌المللی فنّاوری؛ بررسی قطعه سازهای حاضر در پروژه موتور ملی EF7

در عصر دانش و فنّاوری، مزیت رقابتی سازمان‌ها بیش از آن‌که وابسته به منابع فیزیکی باشد، به دارایی‌های دانشی و توانایی آن-ها در جذب دانش و فنّاوری خارجی وابسته است. تاکنون مطالعات زیادی در زمینه‌ی بررسی و اندازه گیری ظرفیت جذب انجام شده است ولی مطالعات در زمینۀ بررسی نقش ظرفیت جذب در فرایند انتقال فنّاوری نادر است. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تاثیر ابعاد ظرفیت جذب در اثربخشی فرایند انتقال فنّاوری موتور ملی EF7 می‌باشد. بر این اساس در ابتدا با مروری بر مدل‌های ظرفیت جذب و اثربخشی انتقال فنّاوری و همچنین مصاحبه، ابعاد و شاخص‌های دو مفهوم مذکور استخراج و مدل اولیه که نشان دهنده‌ی رابطه‌ی میان این دو مفهوم است، ارائه می‌شود. در این راستا 4 فرضیه ارائه و برای تحلیل مدل، از آزمون‌های تحلیل واریانس و رگرسیون با استفاده از داده‌های 5 شرکت قطعه‌سازی شامل شرکت‌های لاتون، واشر مشهد، شرکت STYM، پیستون‌سازی تبریز و فراصنعت شمال استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که ظرفیت جذب کلیه شرکت-های مورد مطالعه به‌طور معناداری با اثربخشی انتقال فنّاوری مرتبط میباشد، به‌طوری‌که شرکت‌هایی که از ظرفیت جذب بالاتری قبل از آغاز پروژه طرّاحی موتور ملی EF7 برخوردار بوده اند، توانسته‌اند به سطح بالاتری از توانمندی‌ها پس از اتمام پروژه مذکور دست یابند.