تاثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا بر بیان ژن STAT-3، آنژیوپویتین-1 و میزان پروتئین tie-2 در موش‌های مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: آنژیوژنز نقش بسیار مهمی در رشد فیزیولوژیکی بافت‏ها و تومورها دارد. با توجه به نقش کلیدی STAT-3 و آنژیوپویتین-1- tie-2 در آنزیوژنز تومور، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 10 هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن STAT-3، آنژیوپویتین-1، میزان پروتئین tie-2 و میزان رشد تومور در موش ‏های مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسی: 12 سر موش آزمایشگاهی نژاد BALB/c (سن 8-6 هفته، وزن 05/1 ± 19گرم) پس از القا سرطان (تزریق MC4-L2 زیر پوستی به پهلوی راست موش‏ها) به شکل تصادفی در گروه تمرینات تناوبی شدید (6n=) و گروه بدون فعالیت (6n=) قرار داده شدند. هر جلسه تمرین تناوبی شدید به ‏صورت پنج روز در هفته و به مدت 10 هفته اجرا شد. ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه‌ تمرینات تناوبی، حیوانات قربانی و بافت تومور جدا شد و بیان ژن STAT-3و آنژیوپویتین-1 به روشqreal time PCR و میزان پروتئین tie-2به روش وسترن بلات اندازه‏گیری شد. تغییرات حجم تومور نیز با استفاده از کالیپر دیجیتالی هر هفته مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ‏ها: نتایج این تحقیق کاهش معناداری در بیان STAT-3 و آنژیوپویتین-1و میزان تغییرات حجم تومور و  tie-2در گروه تمرینات تناوبی با شدت نسبت به گروه کنترل نشان داد (05/0>p). نتیجه ‏گیری: به‏ نظر می ‏رسد تمرینات تناوبی شدید از طریق کاهش بیان برخی از عوامل پیش‏ برنده آنژیوژیز می­تواند سرعت پیشرفت تومورها را کاهش دهد و  یک روش غیردارویی موثری در جهت کاهش رشد تومورها مورد استفاده قرار گیرد.