تاثیر تعاملی تمرین هوازی و مکمل یاری رزوراترول بر پروتئین واکنش گر C و نیم رخ متابولیکی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2

سابقه و هدف: افزایش سطح شاخص­ های التهابی نظیر ­CRP­ و نیم­رخ متابولیکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ­2 شایع بوده و با افزایش بیماری­ های قلبی ­عروقی همراه است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تعاملی تمرین هوازی و مکمل­ یاری رزوراترول بر پروتئین واکنش­گر ­C و نیم­رخ متابولیکی زنان مبتلا به دیابت نوع ­2 می باشد. مواد و روش ­ها: تعداد 27­­ زن مبتلا به دیابت نوع 2 (میانگین سنی ­27/9 سال، درصد چربی ­35/7 درصد و شاخص توده بدنیKg/m2 ­28/3) ­از کلینیک مرسلی شهرستان اراک به­ طور تصادفی در سه گروه تمرین هوازی، تمرین هوازی- مکمل و کنترل جایگزین شدند. گروه تجربی اول و دوم به ­مدت­ 8 ­هفته، 3­ جلسه در هفته و هر جلسه ­50-40­ دقیقه با شدت ­75-60 درصد حداکثر ضربان قلب به فعالیت هوازی پرداختند. گروه تجربی دوم علاوه بر تمرین هوازی، روزانه به­ مدت ­60 روز ml 400 مکمل رزوراترول دریافت نمودند. تغییرات شاخص ­های مورد مطالعه (CRP، LDL-C، HDL-C، قند خون ناشتا، کلسترول تام، تری گلسیرید، CHD، شاخص آتروژنیک) طی دو مرحله (قبل و 48 ساعت پس از آخرین برنامه تمرینی) اندازه­ گیری شد.  نتایج: میانگین CRP در گروه تجربی دوم بعد از مداخله کاهش معنی­داری پیدا نکرد (123/0=P). هم ­چنین، ترکیب مکمل رزوراترول و تمرین هوازی باعث کاهش معنی­دار قند خون ناشتا (0/008=P=0/002) LDL-C ،(P) و شاخص آتروژنیک (0/001=P) و افزایش معنی ­دار ( HDL-C (P=0/03  گردید، درحالی­که بر کلسترول تام (0/25=P)، تری گلسیرید (0/88=P)، و ( CHD (P=0/14 تاثیر معنی ­داری نداشت. نتیجه ­گیری: به­ نظر می ­رسد تمرین هوازی به ­همراه مکمل رزوراترول با توجه به کاهش عوامل خطرزا، روشی ارزشمند برای پیشگیری و کاهش بیماری­ های قلبی- عروقی و ارتقای سلامت زنان مبتلا به دیابت نوع 2 باشد.