تاثیر بیان بالای فاکتور مهار کننده لوسمی در سلول‏های بنیادی مغز بر ساختار بافتی هیپوکامپ در موش‌های ترانس ژن تولید شده به‏روش TMGT

هدف: فاکتور مهارکننده لوسمی (LIF) اثرات مفیدی بر عملکرد سلول‌های بنیادی عصبی و درمان بیماری‌های نورودژنراتیو دارد. اما اطلاعات محدودی در خصوص تأثیر بیان بالای LIF در سلول‌های بنیادی عصبی بر تغییرات بافت مغز وجود دارد. در این پژوهش موش‏های ترانسژن با بیان بالای هدف‌دار LIF تحت پروموتور نستین تولید و ساختار بافتی هیپوکامپ در آن‌ها مطالعه شد. مواد و روش‌ها: به‌منظور تولید موش‌های ترانسژن، نواحی پروموتوری پلاسمید pIRES2-EGFP با پروموتور دوم اینترون نستین و توالی تشدید‏کننده Hsp68 جایگزین و به‌صورت درون بیضه‌ای (25 میکروگرم) به 10 موش صحرایی نر تزریق شد. پس از جفت‌گیری با موش‏های ماده، تأیید ترانسژنی با استفاده از PCR معمولی، Real time PCR و میکروسکوپ فلوئورسنت انجام شد. از مغز موش‌های صحرایی ترانسژن بالغ (4 ماهه) نمونه‏گیری و پس از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی H&E; ساختار بافتی هیپوکامپ در آن‌ها بررسی شد. نتایج: ژن LIF در سلول‌های بنیادی هیپوکامپ نسبت به گروه‌های کنترل بیان بیشتری داشت (05/0P<). این یافته به‌‌همراه مشاهده حضور پروتئین EGFP در نواحی تجمع سلول‌های بنیادی نشان‌دهندة بروز ترانسژنی در زاده‌ها بود. تعداد سلول‌های الیگودندروسیت در هیپوکامپ موش‌های ترانسژن نسبت به گروه‏های کنترل به‌طور معنی داری بیشتر بود (05/0 P <). نتیجه‌گیری: بیان بالای LIF در سلول‌های بنیادی مغز موش‌های صحرایی ترانسژن منجر به افزایش جمعیت سلول‌های الیگودندروسیت در هیپوکامپ شد. از آنجا که تخریب سلول‌های الیگودندروسیت در پیشرفت ضایعات نورودژنراتیو دارای نقش مهمی است ممکن است بتوان درصورت انتقال موفقیت آمیز LIF به مغز از این روش به ‏منظور احیای تودة سلول‏های الیگودندروسیت استفاده نمود.