تاثیر ایجاد تغییرات اپی‌ژنتیکی با کوچک ‌مولکول‌ها بر بیش‌بیان ژن به‏روش لنتی‌ویروسی در سلول‌های بنیادی جنینی

Authors

  • آزاده مرادمند پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و فناوری سلول‏های بنیادی جهاد دانشگاهی، مرکز تحقیقات علوم سلولی، گروه سلول‏های بنیادی و زیست شناسی تکوینی، تهران، ایران
  • حسین بهاروند پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و فناوری سلول‏های بنیادی جهاد دانشگاهی، مرکز تحقیقات علوم سلولی، گروه سلول‏های بنیادی و زیست شناسی تکوینی، تهران، ایران
  • محسن بصیری دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم زیستی، گروه ژنتیک، تهران، ایران
  • مهرداد بهمنش دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم زیستی، گروه ژنتیک، تهران، ایران
  • یاسر تهمتنی پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و فناوری سلول‏های بنیادی جهاد دانشگاهی، مرکز تحقیقات علوم سلولی، گروه سلول‏های بنیادی و زیست شناسی تکوینی، تهران، ایران
Abstract:

هدف: در این مطالعه کارایی روش انتقال ژن به روش لنتی‌ویروسی و بیش‌بیان ژن با پروموتر سایتومگالوویروس (CMV) بررسی و تاثیر کوچک‌‌مولکول (small molecules)‌ های مهارکننده مسیرهای اپی‌ژنتیکی بر بیش‌بیان ژن ارزیابی شده‌است. مواد و روش‌ها: سلول‌های ES  موشی با مقادیر مختلف لنتی‌ویروس بیان کننده پروتئین فلورسنت سبز (green fluorescent protein; GFP) تراریخت شده و درصد سلول‌های بیان‌کننده GFP با روش فلوسایتومتری اندازه‌گیری شد. ماندگاری بیان GFP در مدت هشت روز بررسی گردید. به‌کمک لنتی‌ویروس بیان‌کننده ژن فاکتور رونویسی پانکراسی و دئودنومی 1 (Pdx1)، تاثیر تیمار کوچک‌مولکول‌های 5-آزاسایتادین (5-AZA)، DZNep و BIX01294  بر سیستم بیانی ارزیابی شد. نتایج: انتقال لنتی‌ویروسی ژن به سلول‌های ES با استفاده از ضریب آلوده‌سازی (Multiplicity of infection; MOI) 10 و 20 موجب تراریخت شدن بیش از 90 درصد این سلول‌ها شد. با این‌حال، بیان ژن انتقال‌یافته در طول هشت روز کاهش چشم‏گیر داشت. کوچک‌‌مولکول 5-AZA در محیط کشت تسهیل‌کننده تمایز (permissive)، بیان ژن از سیستم لنتی‌ویروسی را 5/2 برابر افزایش داد. همچنین DZNep در محیط‌های پر توانی (pluripotency) و تسهیل‌کننده تمایز موجب افزایش به‏ترتیب 5/26 و 9/5 برابری بیان ژن شد. بیان ژن Pdx1 داخلی خود سلول نیز در تیمار با DZNep افزایش یافت. نتیجه‌گیری: انتقال لنتی‌ویروسی ژن با MOI بیش از 10، روشی کارآمد برای انتقال ژن به سلول‌های ES موشی است، اما این روش به‌همراه استفاده از پروموتر CMV موجب خاموش شدن بیان ژن در درازمدت می‌شود. تیمار با DZNep موجب فعال شدن این سیستم بیانی می‌شود. اما می‌تواند با تاثیراتی بر بیان سایر ژن‌های سلول نیز همراه باشد.  

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تاثیر ایجاد تغییرات اپی ژنتیکی با کوچک مولکول ها بر بیش بیان ژن به‏روش لنتی ویروسی در سلول های بنیادی جنینی

هدف: در این مطالعه کارایی روش انتقال ژن به روش لنتی ویروسی و بیش بیان ژن با پروموتر سایتومگالوویروس (cmv) بررسی و تاثیر کوچک مولکول (small molecules) های مهارکننده مسیرهای اپی ژنتیکی بر بیش بیان ژن ارزیابی شده است. مواد و روش ها: سلول های es  موشی با مقادیر مختلف لنتی ویروس بیان کننده پروتئین فلورسنت سبز (green fluorescent protein; gfp) تراریخت شده و درصد سلول های بیان کننده gfp با روش فلوسایتو...

full text

بررسی الگوی بیانی ژن pep طی تمایز سلولهای بنیادی جنینی موش به سلولهای قلبی

ژن fndc5 که با نام دیگر پروتئین پروکسیزومی (pep) شناخته شده است کد کننده پروتئینی حاوی 209 اسید آمینه می باشد. این ژن به طور عمده در بافت های قلب ، ماهیچه های اسکلتی و مغز بیان میشود. این مطالعه جهت روشن شدن الگوی بیان این ژن در هنگام تمایز سلول های بنیادی جنینی موشی به سلولهای قلبی صورت پذیرفت. بنابراین سلول های بنیادی جنینی موشی به عنوان مدل مناسب برای تمایز قلبی القا شده با آسکوربیک اسید به ...

full text

بررسی توانای حفظ و نگهداری سلولهای بنیادی جنینی توسط سلولهای بنیادی مزانشیمی خون بند ناف بعنوان لایه تغذیه کننده

مقدمه: از سلولهای فیبروبلاستی جنینی موش (MEFs) برای حمایت از رشد سلولهای بنیادی جنینی موشی (mESCs) و یا سلولهای بنیادی جنینی انسانی (hESCs) استفاده می شود. تکثیر پیوسته وپی درپی سلولهای mESCبطور معمول توسط هم کشتی این سلولها با MEFبدست می آید. سلولهای MEFبعنوان یک لایه پشتیبان برای سلولهای mESC عمل می کنند. احتمال انتقال رتروویروسها و دیگر پاتوژنها در اثر همجواری سلولهای MEF(که منشاء موشی د...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

تمایز سلولهای بنیادی جنینی موش به رده لنفوئیدی با فاکتورهای رشد مشخص 

Background and Aim: Embryonic stem cells are identified with two unique characteristics. First, they can be maintained and expanded as pure populations of undifferentiated cells, a characteristic which is known as self renewal aspect of embryonic stem cells. Second, these cells can give rise to all body cell types. In the current study, we used a feeder-free condition to differentiate mouse emb...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 6  issue 3

pages  431- 441

publication date 2016-02-01

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023