تاثیرات فرایند پرورش میگو بر کیفیت آب خروجی و برخی از خصوصیات زیستی دو گونه کشتی چسب Amphibalanus amphitrite (Darwin 1854) و اویستر (1778 Saccostrea cucullata (Born

طی فرایند پروش میگو آلاینده ­های مختلفی تولید و به ­همراه پساب از استخرهای پرورش خارج می شود. در این پژوهش تاثیرات سایت پرورش میگو شیف در استان بوشهر بر کیفیت آب خروجی از استخرها و نیز بر برخی از خصوصیات زیستی کشتی چسب Amphibalanus amphitrite و  اویستر  Saccostrea cucullata که در مجاورت این سایت حضور دارند مورد بررسی قرار گرفت. بر طبق نتایج، فرایند پرورش میگو باعث کاهش کیفیت آب می ­شود. دما، شوری، نیتروژن کل، فسفر کل، آمونیاک و کلروفیل a در کانال خروجی اختلاف معنی ­داری با مقادیر ثبت شده برای این فاکتورها در کانال ورودی نشان دادند. میانگین نیتروژن کل (میلی ­گرم بر لیتر)، فسفر کل (میلی­ گرم بر لیتر) و کلروفیل a (میکروگرم بر لیتر) در آب ورودی به­ ترتیب 0/03±0/78، 0/01±0/07 و 0/76±11/83 به ثبت رسید که در ابتدای کانال خروجی به ­ترتیب به 0/30± 2/57، 0/03 ± 0/20 و 0/33 ± 17/16 و در انتهای کانال خروجی  به ­ترتیب به  0/03 ± 2/38،  0/0 ± 0/15 و 0/68 ± 16/31 رسید. تراکم کشتی ­چسب­ ها در ابتدای کانال خروجی به ­طور معنی­ داری بالاتر از تراکم این گونه در کانال ورودی بود درحالی که تفاوتی بین تراکم اویسترها در ایستگاه ­های مختلف دیده نشد. با این وجود طول و وزن اویسترها و کشتی ­چسب های ساکن در کانال خروجی به ­طور معنی­ داری بالاتر از افراد هم گونه در کانال ورودی بود. به ­نظر می ­رسد افزایش بار مواد آلی در استخرها و در نتیجه در پساب خروجی با افزایش مواد غذایی در دسترس برای این دو گونه صافی­ خوار باعث افزایش تراکم کشتی­ چسب­ ها و طول و وزن هر دو گونه در مقایسه با ایستگاه شاهد (کانال ورودی) شده است.