تأثیر یک دوره تمرین مقاومتی همراه با مصرف کافئین بر شاخص آنتی اکسیدانی سوپراکسید ‌دیسموتاز(SOD)و ترکیب بدن در مردان مبتلا به دیابت نوع 2

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیرهشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف کافئین بر SOD مردان غیرفعال مبتلا به دیابت نوع 2 شهرستان همدان بود. روش تحقیق: نیمه تجربی بود.بدین منظور 32 آزمودنی (با میانگین قد 20/7±92/169 سانتی‌متر، وزن 34/6±41/82 کیلوگرم، سن 5±50 سال و محدوده قند خون 150-200 میلی گرم در دسی لیتر به‌صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در چهار گروه، کافئین، تمرین مقاومتی ، تمرین مقاومتی با مصرف کافئین و گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه کافئین روزانه سیصد میلی گرم کافئین و گروه کنترل پلاسبو را به مدت 8 هفته دریافت کردند.آزمودنی‌های گروه‌های تمرین پروتکل تمرین مقاومتی پیش‌رونده را که شامل هشت هفته (سه جلسه در هفته) و جلسه‌ای هشت حرکت را باشدت 65-80 درصد 1RM اجرا کردند. قبل و 48 ساعت بعد از هشت هفته تمرین، نمونه‌های خونی از ورید پیش آرنجی جمع‌آوری شد. تجزیه‌ و تحلیل آماری داده‌ها از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنا‌داری 0.05≤α توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام گرفت.یافته ها: شاخص سوپراکسیددیسموتاز پس از هشت هفته در 3 گروه افزایش معنی داری نشان داد اما در گروه کنترل تفاوت معنا‌داری نداشت.نتیجه گیری:از تمرینات مقاومتی جهت تقویت سیستم ایمنی و حفظ توده عضلانی در افراد مبتلا به دیابت نوع دو استفاده گردد.همچنین با توجه به تاثیر مکمل کافئین بر سیستم آنتی‌اکسیدانی درونی، می توان از مکمل کافئین جهت بهبود این سیستم در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بهره برد.