تأثیر پیش‌سرمایش بر متغیر‌های فیزیولوژیکی، عملکردی و ادراکی مردان در یک فعالیت شدید وامانده‌ساز در محیط گرم

  هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر پیش­سرمایش بر متغیر­های فیزیولوژیکی، عملکردی و ادراکی مردان در یک فعالیت شدید وامانده­ساز در محیط گرم بود. آزمودنی­ها 10 مرد سالم ورزشکار (میانگین سن 89/1±40/23 سال، وزن 94/8±80/69 کیلوگرم، قد 98/5±172 سانتی­متر، چربی بدن 39/3±93/10 درصد) بودند. آزمودنی­ها در یک جلسۀ مجزا در آزمایشگاه حاضر شدند و vVO2maxآنها تعیین شد و سپس به دو گروه تقسیم شدند. فعالیت ورزشی در یک اتاقک گرمایی با دمای 38 درجۀ سانتی­گراد و رطوبت نسبی 50 درصد انجام گرفت. یک گروه پیش از فعالیت به مدت 30 دقیقه جلیقۀ یخ را می‌پوشیدند و در محیط گرم قرار می­گرفتند و پس از گرم کردن با سرعت 50 درصد vVO2max، سرعت نوار گردان به حد vVO2maxافزایش می­یافت و تا واماندگی ادامه پیدا می­کرد. متغیرهای ضربان قلب، دمای مرکزی بدن، مقدار لاکتات خون، و متغیرهای ادراکی و Tmax اندازه­گیری شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون­های t وابسته، بونفرونی و تحلیل واریانس مکرر در سطح معناداری (05/0P =) استفاده شد. نتایج نشان داد پوشیدن جلیقۀ یخ بر Tmax (005/0P =)، شاخص درک فشار (029/0P =) و شاخص درک گرما (001/0P =) تأثیر معنادار داشت و عملکرد را 27 درصد افزایش داد. اما بر دمای مرکزی بدن (194/0P =)، لاکتات خون (051/0P =) و تعداد تواتر قلبی (00/1P =) تأثیر معناداری نداشت. به‌طور کلی نتایج نشان داد که پیش‌سرمایش بر عملکرد و متغیرهای ادراکی تأثیر دارد و بر متغیرهای فیزیولوژیکی تأثیر معناداری ندارد.