تأثیر نسبت‌های مختلف نیتروژن به پتاسیم بر ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی و خواص آنتی‌اکسیدانی میوه فیسالیس (Physalis peruviana) در شرایط کشت گلخانه‌ای

با توجه به اهمیت بالای تغذیه­ای و دارویی میوه فیسالیس، این تحقیق در راستای بهینه کردن کشت و کار این گیاه ارزشمند در شرایط گلخانه­ای انجام شد. در این پژوهش، تأثیر نسبت­های مختلف نیتروژن به پتاسیم (1 به 25/1 به عنوان شاهد، 1 به 5/1، 1 به 75/1 و 1 به 2) بر پایه طرح کاملاً تصادفی بر خصوصیات فیزیکی (طول، قطر و وزن میوه، شاخص­های رنگ میوه شامل a*، b*، L*، کروما و هیو)، فیتوشیمیایی (فنل و فلاونوئید کل) و فعالیت آنتی­اکسیدانی میوه فیسالیس مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که نسبت­های مختلف نیتروژن به پتاسیم تأثیر معنی­داری روی صفات مورد مطالعه داشتند. بیشترین میزان طول میوه (64/18 میلی­متر)، قطر میوه (1/19 میلی­متر) و وزن تر میوه (31/4 گرم) در تیمار 1 به 75/1 و کمترین مقادیر آن­ها مربوط به تیمار 1 به 2 نیتروژن به پتاسیم بود. تیمارهای تغذیه­ای تأثیر مثبت و معنی­داری بر شاخص­های a*، هیو و کروما داشت. بیشترین میزان فنل کل (58/253 میلی­گرم گالیک اسید در 100 گرم وزن تر) و  فلاونوئید کل (5/29 میلی گرم کوئرسیتین در 100 گرم وزن تر) در تیمار 1 به 2 و بالاترین فعالیت آنتی­اکسیدانی (58/55 درصد) در تیمار 1 به 75/1 مشاهده گردید. نتایج نشان داد که با مدیریت تیمارهای تغذیه از جمله میزان پتاسیم که یک عنصر کلیدی می­باشد، می­توان گامی مهم در راستای افزایش کارایی محصولات گلخانه­ای از جمله میوه ارزشمند گیاه فیسالیس برداشت.