تأثیر میوۀ بلوط و سطح متیونین جیره بر عملکرد تولیدی، وزن برخی اندام‌ها و ویژگی‌های استخوان درشت‌نی در مرغ گوشتی

 تأثیر سطوح 0، 15و 20 درصد میوۀ بلوط به‌عنوان جایگزین ذرت در جیره‌های حاوی متیونین سطح توصیه‌شده توسط NRC (1994) و دو برابر سطح توصیه‌شده توسط NRC (1994) بر عملکرد تولیدی مرغ گوشتی با استفاده از 528 قطعه جوجۀ یک‌روزۀ سویۀ کاب 500 در قالب آزمایش فاکتوریل 3×2 بر پایۀ طرح کامل تصادفی با چهار تکرار و 22 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. در همۀ دوره­های آزمایش، جوجه­های تغذیه‌شده با جیره‌های حاوی 15 و 20 درصد میوۀ بلوط، افزایش وزن کمتر و ضریب تبدیل غذایی بالاتری در مقایسه با پرندگان دریافت‌کنندۀ جیرۀ بدون میوۀ بلوط داشتند (05/0>P). افزایش سطح متیونین جیره به میزان دو برابر میزان توصیه‌شده توسط NRC (1994)، مصرف خوراک و افزایش وزن بدن در دورۀ پایانی و کل دورۀ آزمایش را به‌طور معنی­داری کاهش داد (05/0>P). اثر متقابل معنی­داری بین سطح استفاده از میوۀ بلوط و متیونین جیره در مورد فراسنجه‌های عملکرد مشاهده نشد. استفاده از 20 درصد میوۀ بلوط در جیره بر برخی ویژگی­های استخوان درشت‌نی تأثیر نامطلوب داشت (05/0>P). به‌طورکلی، جایگزینی 15 و 20 درصد ذرت جیره با میوۀ بلوط باعث کاهش عملکرد جوجه­های گوشتی شد و افزایش سطح متیونین جیره نتوانست از این وضعیت جلوگیری کند.