تأثیر مشاوره با خانواده بر شاخص توده بدنی زنان مبتلا به پرفشاری خون

زمینه و هدف: افزایش‌ وزن یکی‌ از مهمترین عوامل‌ خطر‌ پرفشاری خون‌ می‌باشد، لذا اقدامات‌ مداخله‌ای‌ در جهت‌ کاهش‌ وزن‌ می‌تواند باعث کنترل این بیماری گردد. این پژوهش با هدف تعیین میزان تأثیر مشاوره با خانواده بر کاهش شاخص توده بدنی زنان مبتلا�به پرفشاری خون انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است. جامعه پژوهش، روستای نیماور شهرستان زنجان بوده و نمونه ها شامل کلیه زنان مبتلا به پرفشاری خون این روستا (41نفر) بودند. شاخص توده بدنی نمونه ها، 1 ماه قبل، حین مشاوره و 2 و 3 ماه بعد از آن، کنترل و ثبت گردید. میانگین شاخص توده بدنی قبل، حین و بعد از مشاوره با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس از نوع اندازه گیری مکرر و تی زوج با یکدیگر مقایسه شد. یافته ها:�میانگین شاخص توده بدنی مددجویان، قبل  از مشاوره74/3±2/26 بود که این میزان  به ترتیب؛ حین مشاوره، دو و سه ماه بعد از مشاوره به 6/3±8/25، 57/3±4/25 و 5/3±3/25 کاهش یافت. آزمون آماری آنالیز واریانس، بین میانگین شاخص توده بدنی قبل از مشاوره با یک، دو و سه ماه بعد از مشاوره تفاوت معنی داری را نشان داد(P<0.0001). نتیجه گیری:�با توجه به یافته ها، مشاوره با خانواده به عنوان روش آموزشی مؤثر درکاهش شاخص توده بدنی پیشنهاد می گردد. واژه های کلیدی:�مشاوره با خانواده، شاخص توده بدنی، زنان روستایی