تأثیر مالکیت دولتی بر حق‌الزحمه حسابرسی با تأکید بر اندازه مؤسسه حسابرس

یکی از ساختارهای مالکیتی که بخش عمده ای از سهام شرکت‌های سهامی عام در ایران را در اختیار دارد؛ مالکیت دولتی است که به نظر می‌رسد محققان کمتر به آن توجه داشته اند. جدای از بحث‌های مربوط به معایب یا مزایای این گونه مالکیت، حاکمیت شرکتی ناشی از مالکیت دولتی، نقش قابل توجهی در راهبردهای مالی و عملیاتی شرکت‌های سهامی دارد. هدف این تحقیق، بررسی تأثیر مالکیت دولتی بر حق‌الزحمه حسابرسی با تأکید بر اندازه موسسه حسابرسی می‌باشد. تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی است. به لحاظ اجرا، توصیفی و از نوع همبستگی است و در آزمون فرضیات تحقیق از مدل­های رگرسیونی چندگانه بصورت داده­های پانل استفاده شده است. در این پژوهش روش نمونه­گیری حذف سیستماتیک بوده که 144 شرکت به­عنوان نمونه در بازه زمانی سال­های 1387 تا 1391 انتخاب شده است. نتایج تحقیق نشان داد در سطح اطمینان 95 درصد رابطه منفی و معنی­داری میان درصد مالکیت دولتی و حق‌الزحمه حسابرسی وجود دارد. همچنین رابطه مثبت و معنی­داری میان اندازه موسسه حسابرسی و حق‌الزحمه حسابرسی وجود دارد. در نهایت مالکیت دولتی بر ارتباط بین اندازه موسسه حسابرسی و حق‌الزحمه حسابرسی تأثیر منفی دارد به­طوری که با افزایش میزان مالکیت دولتی از تأثیر اندازه مؤسسه حسابرسی بر  حق­الزحمه آن کاسته می­شود.