تأثیر لیدوکائین و پریلوکائین بر تغییرات فشار خون، نبض و اضطراب بیماران تحت جراحی پریودنتال

سابقه و هدف: آگاهی از میزان تغییرات فشار خون، نبض و اضطراب بیمار حین جراحی‌های پریودنتال، در کنترل بیمار حین درمان‌های دندانپزشکی اثر بسزایی دارد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر لیدوکائین و پریلوکائین بر تغییرات فشار خون، نبض و اضطراب بیماران تحت جراحی پریودنتال بود. مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 80 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در سال 84-1383، با کمک نمونه‌برداری تصادفی و پس از بررسی معیارهای ورود و خروج مطالعه در یکی از دو گروه لیدوکائین و پریلوکائین تقسیم شدند. فشار خون، نبض و اضطراب با استفاده از سه پرسشنامه، قبل و ده دقیقه بعد از تزریق ماده بی‌حسی موضعی در هر دو گروه بررسی شد. داده‌ها با آزمون‌های Chi-square، One & Two Sampling Kolmogrov-Smirnow، Mann-Whitney و ANCOVA (Analysis of Covariance) توسط نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند. یافته‌ها: ماده بی‌حسی روی فشار خون سیستولیک بعد از تزریق اثر معنی‌دار آماری نداشت، اما پریلوکائین حاوی فلی‌پرسین منجر به افزایش بیشتری در فشار خون دیاستولیک بعد از تزریق نسبت به لیدوکائین حاوی آدرنالین گردید، از طرف دیگر، لیدوکائین حاوی آدرنالین باعت افزایش بیشتری در نبض بعد از تزریق نسبت به پریلوکائین حاوی فلی‌پرسین شد. از لحاظ اضطراب بعد از تزریق دو گروه تفاوت معنی‌داری آماری با هم نداشتند. نتیجه‌گیری: انتخاب ماده بی‌حسی موضعی بر ضربان قلب و فشار خون دیاستولیک بیماران تحت جراحی پریودنتال تأثیر گذاشت.