تأثیر غلظت و زمان محلول‏پاشی فنیل فتالامات اسید (سینرژیست اکسین) بر عملکرد گوجه‏فرنگی، خیار، بادنجان و کلم‏پیچ در شرایط مزرعه‏ای

پژوهش حاضر در بهار و تابستان سال زراعی 1389 با هدف بررسی تأثیر محلول‏پاشی تنظیم‌کنندۀ رشد فنیل فتالامات بر عملکرد و اجزای عملکرد سه سبزی میوه‏ای شامل گوجه‏فرنگی، بادنجان و خیار و کلم‏پیچ به‌عنوان یک نوع سبزی برگی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل زمان محلول‏پاشی و تعداد دفعات محلول‏پاشی با فنیل فتالامات اسید (غلظت هزار میلی‌گرم در لیتر) بود. گیاهانی بدون محلول‏پاشی به‌منزلۀ شاهد در نظر گرفته شدند. اولین مرحلۀ محلول‏پاشی در زمان شروع گل‌دهی بود و دو نوبت بعدی به فواصل 15 روز در‌مجموع تا 3 بار و در مورد خیار تا چهار بار تکرار شدند. نتایج آزمایش در مورد گوجه‏فرنگی نشان داد بیشترین تعداد میوه در بوته (73 عدد)، بیشترین عملکرد بوته (5 کیلوگرم) و عملکرد در واحد سطح (10 کیلوگرم) از محلول‏پاشی در شروع گل‌دهی به دست آمد. بررسی عملکرد خیار نشان داد بیشترین تعداد میوه (41 عدد) و عملکرد بوته (4/6 کیلوگرم) به محلول‏پاشی در زمان گل‌دهی اختصاص داشت. در مورد بادنجان بالاترین مقادیر تعداد میوه در بوته (7/6 عدد)، وزن تک‌میوه (3/447 گرم) و عملکرد تک‌بوته (3 کیلوگرم) مربوط به تیمار اول محلول‏پاشی (قبل از باز‌شدن گل‏ها) و تیمار دوم محلول‏پاشی (دو هفته بعد از باز‌شدن گل‏ها) بود. مطالعۀ تیمار محلول‏پاشی روی کلم‏پیچ نیز آشکار ساخت سنگین‌ترین هد کلم (4/2 کیلو گرم به ازای هر هد) و بیشترین وزن کل تک‌بوته (680/3 کیلوگرم) از محلول‏پاشی در سه نوبت محلول‏پاشی (بعد از استقرار نشا‌ها، دو هفته بعد از اولین مرحله و دو هفته بعد از دومین مرحلۀ محلول‌پاشی) به دست آمد.‌