تأثیر عصاره پرسیاوش در تعدیل شاخص‌های آپوپتوزی Bax و Bcl2 ریوی رت‌های تمرین کرده و قرار گرفته در معرض تنش هایپوکسی

مقدمه: آپوپتوز نوعی مرگ برنامه‌ریزی شده سلول است که توسط مجموعه‌ای از پیام‌های بین سلولی و تحت شرایط مشخص رخ می‌دهد. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عصاره پرسیاوش در تعدیل شاخص‌های آپوپتوزی Bax و Bcl2 ریوی رت‌های تمرین کرده و قرار گرفته در معرض هایپوکسی بود. روش بررسی: نمونه‌های پژوهش حاضر را 14 سر رت نر نژاد ویستار، کاملاً سالم و بدون سابقه بیماری (سن 4 هفته و میانگین وزنی 9±72 گرم) تشکیل داده بودند که پس از 6 هفته تمرین تناوبی شدید، 3 هفته وارد محیط هایپوکسی شدند. نصف رت‌ها در طی 3 هفته قرارگیری در هایپوکسی، روزانه 500 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن عصاره پرسیاوش دریافت کردند. در پایان، جهت انجام آزمایش‌های ایمونوهیستوشیمی، بافت ریه خارج شد. نتایج: تحلیل آماری نشان داد 3 هفته مصرف عصاره پرسیاوش در نمونه‌های قرار گرفته در معرض هایپوکسی، بیان پروتئینی Bax حبابچه‌های ریوی را به طور معنادار کاهش داد (05/0P≤). همچنین دیده شد 3 هفته مصرف عصاره پرسیاوش در محیط هایپوکسی سبب افزایش غیر‌معنادار بیان پروتئین Bcl2 حبابچه‌های ریوی می‌شود (05/0P>). علاوه بر این ملاحظه شد مکمل پرسیاوش سبب کاهش معنادار نسبت Bax/Bcl-2 در مقایسه با گروه هایپوکسی شد (05/0P≤). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد عصاره پرسیاوش احتمالاً می‌تواند بیان پروتئین‌های پیش آپوپتوزی و ضد‌آپوپتوزی حبابچه‌های ریوی قرار گرفته در معرض هایپوکسی را تعدیل نماید که احتمالاً تأثیری قابل ملاحظه در مهار واکنش‌های پروآپوپتوتیک ناشی از هایپوکسی در ریه دارد.