تأثیر شدت فعالیت مقاومتی بر آدیپوکین‌ها و شاخص مقاومت به انسولین

مقدمه: بافت چربی به عنوان یک اندام هورمونی مهم شناخته شده هورمون‌های مختلفی را با عنوان آدیپوکین‌ها تولید و ترشح می‌کند که عملکردهای بیولوژیک متنوعی را تنظیم می‌کنند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر شدت فعالیت مقاومتی بر آدیپوکین‌های لپتین، آدیپونکتین و شاخص مقاومت به انسولین در مردان جوان سالم بود. مواد و روش‌ها: 15 مرد سالم (با میانگین ± انحراف معیار سن 1/4±2/26 سال، وزن 1/9±75 کیلوگرم و قد 0/7±174 سانتی‌متر) به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت نمودند. بعد از دو جلسه آشنایی و تعیین قدرت بیشینه‌ی همه‌ی آزمودنی‌ها سه جلسه فعالیت مقاومتی با شدت‌های 30%، 55% و 80% یک تکرار بیشینه به فاصله‌ی یک هفته و به طور تصادفی اجرا نمودند. سه جلسه تمرین قدرتی شامل 1) 3 ست 20 تکراری با شدت 30%، 2) 3 ست 11 تکراری با شدت 55% و 3) 3 ست 7 تکراری با شدت 80% یک تکرار بیشینه (1-RM) بود. حجم تمرین در هر سه جلسه یکسان در نظر گرفته شده بود و در هر جلسه یک دقیقه استراحت بین ست‌ها و حرکت‌ها داده ‌شد. در هر جلسه دو نمونه‌ی خون قبل و بلافاصله بعد از فعالیت گرفته شد و لپتین، آدیپونکتین، انسولین و گلوکز سرم اندازه‌گیری شدند. برای تعیین تأثیر شدت فعالیت از آنالیز واریانس دو طرفه‌ی مکرر استفاده شد. یافته‌ها: فعالیت مقاومتی موجب افزایش غلظت آدیپونکتین (2/47=12F1,)، انسولین (7/19=11F1,)، گلوکز (6/9=13F1,) و شاخص مقاومت به انسولین (27=11F1,) و موجب کاهش غلظت لپتین  (1/31=12F1,) بلافاصله بعد از فعالیت می‌شود (01/0P<). با این وجود، شدت فعالیت مقاومتی به استثنای لپتین (01/0P= و 5/5=24F2,) تأثیر معنی‌داری بر هیچ‌کدام از متغیرهای ذکر شده نداشت (05/0P>). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه‌گیری نمود که اگرچه فعالیت حاد مقاومتی موجب بروز تغییرات معنی‌داری در آدیپوکین‌ها و شاخص مقاومت به انسولین می‌شود، این تغییرات به استثنای لپتین در شرایطی که حجم فعالیت‌های مقاومتی یکسان باشند، وابسته به شدت فعالیت نیست.