تأثیر تمرکز مالکیت و اندازة شرکت بر رابطة بین محافظه‌کاری شرطی و حق‌الزحمة حسابرسی

هدف این مقاله تحلیل وبررسی تأثیرتمرکز مالکیت و اندازة شرکت بر رابطة بین محافظه­کاری شرطی و حق‌الزحمة حسابرسی است. در این پژوهش، تأثیر محافظه­کاری مشروط بر اساس سه مدل عدم تقارن سود و بازده سهام، اقلام تعهدی و جریان‌های نقدی و عدم تقارن پایداری سود بر حق­الزحمه حسابرسی برای 109 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادارتهران، بین سال‌های 1388-1395، که به روش حذف تصادفی انتخاب شده­اند، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش بر اساس داده­های تابلویی با اثرات ثابت و رگرسیون چند متغیره نشان می­دهد که محافظه‌کاری مشروط بر اساس مدل‌های سود و بازده و پایداری سود، تنها در شرکت‌های بزرگ بر حق­الزحمه حسابرسی تأثیر معنی‌داری دارد و در شرکت‌های کوچک تأثیری بر حق‌الزحمة حسابرسی ندارد و اثر متقابل تمرکز مالکیت و شاخص محافظه­کاری شرطی بر اساس مدل پایداری سود تأثیر مثبت و بر اساس مدل سود و بازده تأثیر منفی بر حق‌الزحمة حسابرسی دارند.