تأثیر تغذیه با ناپلیوس آرتمیای استرس دیده و ریشه کاسنی (Cichorium intybus) بر شاخص های رشد و زیست‌سنجی گوپی (Poecilia reticulate)

  ناپلیوس آرتمیا نه‌تنها یک غذای مفید باارزش غذایی بالا برای دوران لاروی اغلب آبزیان می­باشد بلکه می­ تواند به­ عنوان حامل بسیاری از افزودنی­ ها نیز مطرح باشد. ایجاد استرس کنترل‌شده در ناپلیوس آرتمیا می­ تواند موجب تحریک و تولید پروتئین­ های شوک حرارتی (HSPs) شود که تغذیه با آن باعث رشد و بقاء بهتر موجود شود. در این تحقیق تأثیر تغذیهبا ناپلیوس آرتمیای بدون استرس و استرس ­دیده و ریشه کاسنی به ­عنوان یک ماده پری­بیوتیک در کنار غذای کنسانتره (تیمار شاهد) درمجموع 7 تیمار،بر شاخص ­های رشد و شاخص ­های زیست­ سنجی بچه ماهی­ گوپی (Poecilia reticulate)بررسی شد. تعداد 51 ماهی در هر تیمار با اندازه تقریباً یکسان، به ­صورت کاملاً تصادفی در ظروف 3 لیتری تیمار­بندی و به­ مدت 35 روز در 3 وعده به ­میزان 9% وزن بدن غذادهی شدند. در ابتدا و انتهای دوره غذادهی ماهی­ ها زیست ­سنجی شدند و نتایج آن­ ها با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج تمامی شاخص ­های مورد مطالعه هم­ چون افزایش وزن، افزایش طول، ضریب رشد ویژه، ضریب چاقی و درصد افزایش وزن نشان داد که تغذیه با ناپلیوس آرتمیای استرس ­دیده تأثیر بهتری در اعلب فاکتورها داشته است. شاخص ­های ذکر شده به­ جز ضریب چاقی در تیمار­های تغذیه شده با ناپلی افزایش بیش ­تری داشتند (0/05>P). تیمارهای کاسنی و شاهد تغذیه‌شده با غذای کنسانتره نتوانستند رقابتی با دیگر تیمارهای تغذیه‌شده با غذای زنده داشته باشند (0/05<P).