تأثیر بیوچار و تیمار‌های زیستی بر غلظت عناصر غذایی (فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، آهن و منگنز) گیاه‎تاج‎خروس (Amaranthus) در یک خاک آلوده به ترکیبات نفتی

وجود ترکیبات نفتی در خاک سبب بروز مشکلات زیست محیطی می‎گردد، لذا تلاش برای پالایش این اراضی ضروری به نظر می‎رسد. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف بیوچارهای حاصل از پسماند زباله شهری و باکتری‎ تجزیه کننده هیدروکربن‎های نفتی بر میزان عناصر غذایی موجود در گیاه تاج­خروس صورت پذیرفت. تیمارها شامل نفت خام (در سه سطح: (P0) 0،(P1) 5/2 و(P2) 5 درصد وزنی)، بیوچار حاصل ازکمپوست زباله شهری(Bcm) و زباله تر شهری(BM) (در سه سطح: 0، 1 و 2 درصد وزنی) و باکتری (دو سطح: بدون باکتری(Ba0) و دارای باکتری سودوموناس فلورسنس(Ba1)) بود. نتایج نشان داد که با افزایش میزان بیوچار، رشد گیاه بیشتر شد و همواره بیشترین میزان صفات رشدی در سطوح دارای بیوچار گزارش گردید. مقادیر وزن خشک شاخساره در تیمار­هایی که دارای باکتری سودوموناس فلوروسنس بودند نسبت به سایر تیمارها تفاوت معنا­داری نشان داد. در مجموع با کاربرد بیوچار و باکتری سودوموناس فلورسنس، غلظت عناصر غذایی اندازه‎گیری شده افزایش یافت و بیشترین غلظت عناصر در بالاترین سطوح بیوچار گزارش شد به طوری که بیشترین غلظت فسفر با میزان 37/0 درصد در تیمار P1B0Ba1 و کمترین مقدار آن با میزان 23/0 درصد در تیمار P2BM2Ba1 مشاهده شد. همچنین بیشترین غلظت عنصر پتاسیم در تیمار P2BM2Ba1 به میزان 16/5 درصد و کمترین مقدار آن 15/2 درصد در تیمار فاقد عامل زیستی P0BM1Ba0 اندازه گیری و گزارش شد. در سطوح آلودگی یکسان، در تیمارهای حاوی بیوچار، غلظت کلسیم و منیزیم نسبت به شاهد، به میزان بیشتری بود. بیشترین غلظت آهن و منگنز در تیمار P0B0Ba1 با حضور عامل زیستی به ترتیب به میزان 33/1200 و 5/441 میلی­گرم­ برکیلوگرم اندازه‎گیری شد و کمترین مقادیر آن در تیمار عدم حضور باکتری سودوموناس بود. بر این اساس توصیه می‎شود برای افزایش بهره‎وری پالایش آلودگی، استفاده از مواد آلی و به طور مشخص بیوچار و تیمارهای باکتریایی مورد توجه قرار گیرد.