تأثیر ال-‌ آرژنین در ناحیه تگمنتوم شکمی بر اثر بهبودبخش نیکوتین بر حافظه

زمینه و هدف: نیتریک اکساید سنتاز در ناحیه تگمنتوم شکمی، که یک ناحیه کلیدی از مغز برای میانجی‌گری اثرات رفتاری مورفین و نیکوتین می‌باشد، یافت می‌شود. در این مطالعه اثر ال-آرژنین پیش‌ساز نیتریک اکساید در ناحیه تگمنتوم شکمی بر اثرات نیکوتین روی فراموشی القا‌شده با مورفین بررسی گردید. روش بررسی: این مطالعه به‌صورت تجربی روی 250 موش صحرایی نر انجام شد. موش‌ها با تزریق درون صفاقی کتامین هیدروکلراید، به‌علاوه زایلزین بیهوش شدند، سپس در دستگاه استریوتاکسی قرار گرفتند. دو کانول نیز در ناحیه تگمنتوم شکمی ‌قرار داده شد. آزمون رفتاری با استفاده از دستگاه یادگیری احترازی غیرفعال آغاز و میزان تأخیر حیوان در ورود به بخش سیاه به‌عنوان معیار حافظه اندازه‌گیری شد. به‌منظور تعیین وجود اختلاف معنی‌دار بین گروه‌های آزمایش، روش تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون توکی به کار برده شد. اختلاف در سطح 05/0 p<به‌عنوان تفاوت معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این بررسی، تزریق پس از آموزش مورفین ( mg/kg 5، 5/7) یادآوری حافظه را کاهش داد. همچنین تزریق نیکوتین یا ال- آرژنین قبل از آزمون، به‌تنهایی اثری بر روی ‌یادآوری حافظه نداشت. از طرف دیگر، استفاده از مورفین (mg/kg5/7)، نیکوتین (mg/kg5/0، 1)، ال- آرژنین (g/rat μ 25/0، 5/0) یا مقادیر غیرمؤثر ال- آرژنین همراه با مقدار غیرمؤثر نیکوتین باعث برگشت حافظه تخریبی القاشده با تزریق بعد از آموزش مورفین شد. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد سیستم نیتریک اکساید ناحیه تگمنتوم شکمی، نقش مهمی ‌در اثرات بهبود‌بخش نیکوتین بر روی فراموشی القاشده با مورفین دارد.