تأثیر القای خلق بر سوگیری حافظه‌ی آشکار با توجه به سیستم‏های مغزی ـ رفتاری: تحلیل مبتنی بر تئوری تشخیص علامت

هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر القای خلق بر سوگیری حافظه­ی آشکار [زمان واکنش، سوگیری پاسخ () و حساسیت پاسخ ()] در افراد با حساسیت بالای BAS، BIS بود. ابتدا 527 نفر از دانشجویان، پرسشنامه­ی BAS و BIS را به همراه تعدادی سوال برای کنترل برتری جانبی دست تکمیل نمودند. سپس براساس نمره­ی استاندارد (z) 25 نفر آزمودنی با حساسیت بالای BAS، 25 نفر با حساسیت بالای BIS و 25 نفر به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. ابتدا واژه­ای هیجانی به آزمودنی­ها ارائه شد تا آنها را به خاطر بسپارند. سپس نیمی از آزمودنی­های هر گروه در معرض القای خلق شاد و نیم دیگر در معرض القای خلق غمگین قرار گرفتند. در مرحله­ی بعد واژه­های هیجانی قبلی به همراه یک سری کلمات دیگر به آزمودنی­ها ارائه شد تا آنها را بازشناسی نمایند. قبل از تجزیه و تحلیل آماری، ابتدا شاخص­های سوگیری پاسخ و حساسیت پاسخ بر مبنای نظریه­ی تشخیص علامت محاسبه گردید و سپس با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که افراد با BIS بالا در شرایط القای خلق غمگین در مقایسه با BAS بالا و گروه کنترل واژه­های دارای بار هیجانی منفی را سریع­تر بازشناسی می­کنند اما در مورد افراد با BAS بالا در موقعیت­های القای خلق تفاوت معنی­داری مشاهده نگردید. در مورد حساسیت پاسخ تفاوت معنی­داری مشاهده نشد. نتایج مربوط به مؤلفه سوگیری پاسخ نشان داد که میانگین b برای واژه­های منفی در گروه BIS به طور معناداری پایین­تر از گروه BAS و کنترل بود؛ یعنی این افراد در بازشناسی واژه­های منفی راهبرد سهل­گیرانه­ای را اتخاذ می­کنند.