تأثیر اقدام‌های آبخیزداری بر خصوصیات جریان و مواد معلق در حوزه‌ی آبخیز فشند، هشتگرد

اقدام­ های آبخیزداری شامل روش­هایی برای ایجاد، افزایش و حفظ پوشش گیاهی، برای کاهش روان‌آب، ‌مهارکردن سیل و کاهش فرسایش و غلظت رسوب در حوزه‌ی آبخیز است. عملیات اجرایی آبخیزداری در حوزه‌ی آبخیز فشند هشتگرد از 1375 تا 1377 با هدف تأخیر در بروز سیل انجام شده است که باعث افزایش زمان تمرکز، تخلیه‌ی تدریجی روان‌آب، تزریق و کاهش ‌زیان‌ها در زیر­حوزه­های تغذیه­کننده می‌شود. در این مطالعه، برای ارزیابی اثرهای اقدام‌های انجام‌شده در منطقه از تحلیل اثرهای کیفیت آب، منحنی جرم مضاعف و ‌مواد معلق استفاده شد. نتایج نشان­ دهنده تأثیر مثبت اقدام­های آبخیزداری است. به‌طوری که با انجام اقدام­های آبخیزداری نسبت کلسیم به منیزیم افزایش، و غلظت رسوب خروجی از حوزه آبخیز کاهش چشم‌گیری داشته است. شیب خط منحنی جرم مضاعف بارندگی-روان‌آب از0/3336  به 0/2033، و 60 % کاهش پیدا کرده، و میزان بار معلق از 1480 تن در سال به 317 تن در سال، و به میزان 4/66 برابر کاهش یافته است. پرشدن‌ سراب اکثر سازه‌های آبخیزداری سنگی­ملاتی، تورسنگ و سنگی نیز مؤید این مطلب است که سازه­های آبخیزداری، به­خصوص در دوره­ی اول بعد از اقدام‌های آبخیزداری، یعنی از سال تاسیس تا سال 1382 نقش خود را ‌به‌خوبی در منطقه ایفا نموده، و میزان روان‌آب و بار ‌معلق خروجی ‌را از حوزه‌ی آبخیز به میزان زیادی کاهش داده‌ا‌ند.