تأثیر آموزش بر دانش، نگرش و باورهای بیماران نارسایی عروق کرونر نسبت به علایم انفارکتوس میوکارد

مقدمه: بیماری‌های عروق کرونر از جمله مشکلات شایع بهداشتی در دنیا محسوب شده که احتمال ابتلا به انفارکتوس میوکارد در آن‌ها نسبت به جمعیت سالم بیشتر است. افزایش آگاهی، نگرش و باور این بیماران از علایم انفارکتوس میوکارد نقش مهمی در کاهش تأخیرات پیش بیمارستانی دارد و آموزش پرستاری می‌تواند نقش مهمی را در رسیدن به این هدف ایفا کند. این مطالعه به منظور بررسی تأثیر آموزش پرستاری بر دانش، نگرش و باور بیماران مبتلا به بیماری‌های عروق کرونر در پاسخ به علایم انفارکتوس انجام شده است. روش: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده است. نمونه‌های این پژوهش 170 بیمار مبتلا به یکی از بیماری‌های عروق کرونر بستری در بیمارستان شهید رجایی تهران هستند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی‌سازی بلوک‌بندی شده به دو گروه مساوی تجربه و کنترل تخصیص داده شدند. در این مطالعه گروه تجربه تحت آموزش پرستاری قرار گرفت و در نهایت دو گروه تجربه و کنترل با هم مقایسه شدند. نتایج حاصل از مطالعه با روش‌های آماری توصیفی، تی‌مستقل و تی‌زوجی تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج حاصل از یافته‌ها نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمره دانش، نگرش و باور بیماران گروه تجربه قبل و بعد از اجرای مداخله پرستاری وجود داشته است (001/0=p). همچنین میانگین نمره دانش، نگرش و عقاید بیماران گروه تجربه در مقایسه با گروه کنترل بعد از اجرای مداخله افزایش یافته است (نمره دانش از 05/12 به 45/17، نمره نگرش از 64/9 به 91/12 و نمره باور از 95/15 به 50/18). نتیجه‌گیری: اجرای برنامه‌های آموزش پرستاری می‌تواند نقش مهمی را در بالا بردن دانش و نگرش بیماران قلبی در معرض خطر انفارکتوس میوکارد داشته باشد. لذا توجه به امر آموزش پرستاری مستمر و دقیق به بیماران بستری به منظور کاهش تأخیرات پیش بیمارستانی ضروری به نظر می‌رسد.