بیان ژن هورمون ادیپونکتین و گیرندههای آن در هیپوتالاموس و هیپوفیز گاو هلشتاین در طول سیکل فحلی

Authors

  • ارسلان حسینی گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، شیراز- ایران
  • مجتبی کافی گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، شیراز- ایران
  • محمدرضا تابنده گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز- ایران
  • مهدی صائب گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، شیراز- ایران
  • ناهید کبیری گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز- ایران
Abstract:

زمینه مطالعه: ادیپونکتین یکی از مهمترین ادیپوسیتوکاین‌های بافت چربی است که بواسطه گیرنده‌های AdipoR1 و AdipoR2 در تنظیم باروری جنس نر و ماده نقش دارد. اخیرا بیان ژن‌های سیستم ادیپونکتین و نقش تنظیمی منفی آن بر محور هیپوفیز- هیپوتالاموس به تأیید رسیده است. هدف: در حال حاضر اطلاعاتی در مورد بیان ادیپونکتین و گیرنده‌های آن در محور هیپوفیز – هیپوتالاموس در دام‌های اهلی در دسترس نمی‌باشد. در این مطالعه برای اولین بار بیان ژن‌های سیستم ادیپونکتین در مراحل مختلف سیکل فحلی گاو در بافت‌های هیپوفیز و هیپوتالاموس مورد مطالعه قرار گرفت. روش کار: نمونه‌گیری از بافت‌های هیپوفیز و هیپوتالاموس از گاو‌های هلشتاین ماده در کشتارگاه بعمل آمد. تعیین مراحل مختلف سیکل استروس (پرو استروس، مت استروس، ابتدای لوتئال، انتهای لوتئال) بر اساس ارزیابی ماکروسکوپی تخمدان‌ها و رحم انجام گرفت. ارزیابی کمی بیان ژن‌های ادیپونکتین و گیرنده‌های آن با استفاده از آزمون PCR در زمان حقیقی کمی (qPCR Probe Maste Kit) و بر اساس روش مقایسه ای ΔΔCt-2 انجام شد. مقادیر هورمون‌های استروژن و پروژسترون با استفاده از روش الیزا اندازه‌گیری شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشان‌دهنده بیان ادیپونکتین و گیرنده‌های آن در بافت‌های مورد مطالعه بود. بالاترین بیان ادیپونکتین در بافت‌های مورد مطالعه در فاز لوتئال مشاهده شد درحالیکه حداقل میزان بیان ادیپونکتین مربوط به دوره پرو استروس بود. تغییر معنی‌داری در بیان گیرنده 1 در طول سیکل فحلی در بافت‌های مورد مطالعه مشاهده نشد. بالاترین میزان بیان گیرنده 2در مرحله پرو استروس و کمترین میزان آن مربوط به اواخر فاز لوتئال بود. بین تغییرات ادیپونکتین در بافت‌های مورد مطالعه با استروژن ارتباط منفی و با پروژسترون ارتباط مثبت وجود داشت. نتیجه‌‌گیری‌نهایی: بر اساس یافته‌های این تحقیق در خصوص بیان پایین ادیپونکتین در پرو استروس و نتایج سایرین مبنی بر اثر منفی ادیپونکتین بر ترشح هورمون LH از هیپوفیز  می‌توان نتیجه‌گیری نمود که ممکن است ادیپونکتین بر عملکرد محور هیپوفیز-هیپوتالاموس در گاو در طول سیکل فحلی نقش تنظیمی داشته باشد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

Degenerate Four Wave Mixing in Photonic Crystal Fibers

In this study, Four Wave Mixing (FWM) characteristics in photonic crystal fibers are investigated. The effect of channel spacing, phase mismatching, and fiber length on FWM efficiency have been studied. The variation of idler frequency which obtained by this technique with pumping and signal wavelengths has been discussed. The effect of fiber dispersion has been taken into account; we obtain th...

full text

بررسی بیان ژن هورمون و گیرنده های i و ii ادیپونکتین در بافتهای تولید مثلی گاو و تولید ادیپونکتین نوترکیب گاوی

ادیپونکتین هورمون جدیدی است که با تاثیر بر بخش های مختلف سیستم تولید مثلی، در کنترل باروری جنس نر و ماده نقش دارد. در این مطالعه بیان ژن های ادیپونکتین و گیرنده های 1 و 2 آن (adipori و adiporii) در بافتهای هیپوتالاموس میانی و جانبی، هیپوفیز قدامی و خلفی و بافتهای تولید مثلی گاو ماده در طول سیکل فحلی و ماه های 5-1 آبستنی و بافتهای عصبی و تولید مثلی گاو نر با استفاده از آزمون pcr در زمان حقیقی کم...

15 صفحه اول

تأثیر گرسنگی بر تداخل عمل محور هورمون رشد و محور هیپوتالاموس– هیپوفیز– گناد در موش های صحرایی نر بالغ

چکیده: زمینه و هدف: گرسنگی سبب تغییر در سطوح پلاسمایی هورمون های هیپوفیزی از جمله گنادوتروپین ها و هورمون رشد می گردد. با توجه به پیچیدگی دو محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- گناد و محور هورمون ر شد و نتایج متناقضی که در خصوص تغییرات هورمونی دو محور یاد شده در طی گرسنگی وجود دارد، مطالعه حاضر با هدف بررسی تداخل عمل بین دو محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- گناد (HPG) و محور هورمون رشد در سطوح هیپوتالاموسی- ه...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 70  issue 4

pages  377- 386

publication date 2016-01-21

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023