برنامه‌ریزی راهبردی توسعه ی گردشگری در شهرستان کازرون (با استفاده از تکنیک‌های سوات و باتلر)

چکیده گردشگری به‌عنوان دومین صنعت درآمد‌زای جهان بعد از نفت با‌توجه به اثرات مثبت اقتصادی- اجتماعی فراوانی که دارد توانسته تحولی شگرف در عرصه‌ی ساختاری- کارکردی سکونت‌گاه‌های انسانی اعم از نواحی شهر‌ها و روستا‌ها داشته باشد. این صنعت که از آن به‌عنوان «امید‌بخش‌ترین راهبرد توسعه‌ی کشور‌های جهان سوم» یاد می‌شود، اگر با برنامه‌ریزی و مدیریت یکپارچه‌ی منطقه‌ای و ملی همراه باشد؛ می‌تواند زمینه‌ساز پویایی و توسعه‌ی پایدار این‌گونه جوامع را مهیا سازد. در این پژوهش که با هدف شناخت و تحلیل زمینه‌های توسعه‌ی گردشگری در شهرستان کازرون با رویکردی توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است، تلاش است با استفاده از تکنیک‌های قایلیت‌سنجی سوات و مدل برنامه‌ریزی باتلر به ارزیابی توانمندی‌ها و زمینه‌های توسعه‌ی گردشگری در منطقه پرداخته شود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و تعیین وزن عوامل چهار‌گانه (S.W.O.T) از نظر20 نفر از کارشناسان گردشگری شهرستان استفاده گردید. یافته‌های تحقیق حاکی از آن‌ست که منطقه‌ی مورد مطالعه با 17 نقطه قوت و امتیاز وزنی 224/3 و 18 فرصت و امتیاز وزنی210/3 در برابر 19 نقطه ضعف و امتیاز وزنی 121/3 و 16 تهدید و امتیاز وزنی 088/3 توانمندی‌های نسبتاً بالایی برای توسعه‌ی فعالیت‌های گردشگری دارد، ولی ضعف‌ها و تهدید‌های موجود مانع از بالفعل شدن این توانمندی‌ها گردیده است. سپس برای بهبود بخشیدن و توسعه‌ی گردشگری در شهرستان 7 راهبرد رقابتی – تهاجمی، 5 راهبرد تنوع، 7 راهبرد بازنگری و 6 راهبرد تدافعی ارائه گردید. هم‌چنین نتایج مدل Butler در سطح‌بندی گردشگری منطقه گویای آن‌ست که گردشگری در کازرون از هفت مرحله‌ی مدل باتلر، دو مرحله‌ی اولیه را کامل طی کرده و وارد ابتدای مرحله‌ی سوم (مرحله‌ی توسعه) شده است، که ورود به مراحل بعدی نیازمند مدیریت یکپارچه‌ی منطقه‌ای و محلی می‌باشد.