بررسی یافته‌های بالینی و آزمایشگاهی و مشاهدات اندوسکوپیک دستگاه گوارش فوقانی در بیماران بستری‌شده با سابقه بلع مواد شیمیایی (اسید یا قلیا) در بخش مسمومین بیمارستان لقمان حکیم در سال 1386

سابقه و هدف: انجام ازوفاگوگاسترودئودنوسکوپی (EGD) در ارزیابی اولیه بیماران با سابقه بلع مواد سوزاننده امری ضروری به نظر می‌رسد. این مطالعه با هدف تعیین یافته‌های بالینی و آزمایشگاهی و مشاهدات اندوسکوپیک دستگاه گوارش فوقانی، در بیماران بستری‌شده با سابقه بلع مواد شیمیایی (اسید یا قلیا) در بخش مسمومین بیمارستان لقمان حکیم از فروردین1386 لغایت اسفند 1386 انجام گرفت. مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش Routine data base انجام گرفت و طی آن پرونده 66 بیمار مسموم با مواد سوزاننده شامل اسید و قلیا که در طی سال 1386 به بیمارستان لقمان حکیم مراجعه کرده وتحت اندوسکوپی قرار گرفته بودند، بررسی شد. اطلاعات استخراج شده از پرونده بیماران شامل سن، جنس، نوع ماده سوزاننده، میزان مصرف ماده سوزاننده، علت مصرف، زمان مراجعه، فاصله زمانی از ایجاد مسمومیت تا مراجعه به اورژانس، علایم بالینی و یافته‌های آزمایشگاهی بودند. یافته‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون‌های مجذور کای یا دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند و 05/0p< سطح معنی‌داری اختلاف در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 37 سال بود و زنان بیشترین تعداد مراجعه‌کنندگان را به خود اختصاص داده بودند (5/51%). میزان مصرف اسید و باز به طور مساوی در میان مسمومین مشاهده شد (9/43%) و بیشترین فراوانی از نظر نوع ماده مصرفی، مربوط به وایتکس بود (3/33%). مصرف مواد سوزاننده به عمد و با قصد خودکشی، بیشترین موارد مصرف را شامل می‌شد (7/72%). درمیان علایم بالینی و آزمایشگاهی، بیشترین فراوانی به ترتیب مربوط به وجود آثار سوختگی و زخم دهانی(6/60%)، آنمی و لکوسیتوز (هر کدام 3/39%) بود. بیشترین فراوانی از نظر درجه بندی ((grading سوختگی دستگاه گوارش فوقانی، مربوط به Grade 0 یا نرمال و کمترین آن مربوط به Grade IIIb بود نتیجه‌گیری: هیچ کدام از علایم بالینی و یافته‌های آزمایشگاهی، به تنهایی و یا حتی مجموعه مشخصی از آنها، نمی‌توانند نیاز به انجام اندوسکوپی در بیماران با سابقه بلع مواد سوزاننده را رد کنند.