بررسی کیفیت بهداشتی هوای شهرستان زابل براساس شاخصAQI و محاسبه‌ی میزان مرگ و میر ناشی از ریزگردها

زمینه و هدف:امروزه پیامدهای مختلف آلودگی هوا به­خصوص اثرات بهداشتی آن باعث شده است که ارزیابی،نظارت و کنترل کیفیت هوا در تمام جوامع در رأس مسایل ملی مطرح شود. هدف اصلی این مطالعه، تعیین کیفیت بهداشتی هوای شهرستان زابل براساس شاخص AQI در سال 1390 و میزان مرگ و میر ناشی از ریزگردهابود. موادّ و روش­ها: این مطالعه از نوع توصیفی ـ  تحلیلی و مقطعی می­باشد.  غلظت آلاینده­های هوا شامل منوکسید کربن، دی اکسید گوگرد، دی اکسید نیتروژن و ذرات معلق بوده که طی سال 1390 با دستگاهBAM 1020 توسط سازمان محیط زیست زابل اندازه گیری شد. شاخص کیفیت هوا (AQI) ازطریق درون­یابی بین غلظت­های چهار آلاینده­ی معیار، محاسبه گردید. به­منظور بررسی میزان مرگ و میر ناشی از آلاینده­ی مسؤول از مدل کامپیوتری AirQ2.2.3 استفاده گردید. یافته­ها:نتایج نشان داد کیفیت هوای شهرستان زابل در سال 1390، در 68 درصد روزهای سال از حدّ استاندارد تجاوز نموده و با توجه به شاخص AQI، کیفیت هوادر 27 درصد روزها در وضعیت غیر بهداشتی و در 6 درصد روزها در وضعیت خیلی غیربهداشتی بود وPM10به عنوان آلاینده­ی مسئول شهر زابل بوده است. همچنین تعداد پذیرش­های بیمارستانی ناشی از   بیماری­های تنفسی منتسب به PM10، 575 مورد، بیماری­های تنفسی 41 مورد و بیماری­های قلبی و عروقی227 مورد تعیین گردید. نتیجه­گیری: بررسی شاخص کیفیت هوا (AQI) در این شهرستان نشان داد ماه­های تیر، امرداد و شهریور بیشترین میزانPM10 را در دسته­ی"خیلی خطرناک" (401