بررسی کمیت و کیفیت محصول چغندرقند در دو روش آبیاری نشتی و قطره‌ای در شمال خوزستان

استفاده از روش‌های آبیاری تحت فشار، از جمله راه‌های افزایش بهره وری آب آبیاری می‌باشد. به همین منظور این آزمایش برای تعیین تأثیر دو روش آبیاری قطره‌ای و نشتی بر کمیت و کیفیت محصول چغندرقند در سال 1381 و 1382  در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی‌آباد اجرا شد. سه تیمارآبیاری قطره ای تأمین 50، 75 و 100 درصد نیاز آبی چغندرقند، به همراه یک تیمار آبیاری نشتی در سال 1381 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و در سال 1382 ، چهار تیمار آبیاری قطره‌ای تأمین 50، 75، 100 و 125 درصد نیاز آبی در دو فاصله پشته90 و 120 سانتیمتر با دو خط کاشت بر روی هر پشته به همراه یک تیمار آبیاری نشتی با فاصله ردیف 90 سانتیمتر در سه تکرار به صورت طرح کرت‌های یکبار خرد شده مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از مقایسه تیمارهای آبیاری قطره‌ای 50، 75، 100 و آبیاری نشتی طی دو سال آزمایش نشان داد که میانگین این تیمارها از نظر عملکرد ریشه و شکر تولیدی در سطح پنج درصد و از نظر کارایی مصرف آب در تولید شکر و ریشه در سطح یک درصد با یکدیگر اختلاف معنی‌دار دارند، لیکن از نظر صفات کیفی در ریشه بین آن‌ها تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. بالاترین عملکرد ریشه و شکر مربوط به تیمار آبیاری جویچه‏ای (به ترتیب 05/83 و 34/9 تن در هکتار) و کمترین عملکرد ریشه و شکر مربوط به تیمار آبیاری قطره‌ای تامین 50 درصد نیاز آبی (به ترتیب 16/71 و 73/8 تن در هکتار) بود. هم چنین بالاترین کارایی مصرف آب بر پایه عملکرد ریشه و شکر مربوط به تیمار آبیاری قطره‌ای با تأمین 50 درصد نیاز آبی (به ترتیب 3/18 و 29/2 کیلوگرم بر  متر مکعب آب) و کمترین کارایی مصرف آب بر پایه عملکرد ریشه و شکر مربوط به آبیاری جویچه‏ای (به ترتیب 14/6 و 69/0 کیلوگرم بر مترمکعب آب) بود. نتایج حاصل از مقایسه تاثیر الگوی کاشت  بر تیمارهای آبیاری قطره ای در سال دوم نشان داد که بین دو الگوی کاشت از نظر صفات کمی و کیفی اختلاف  معنی‌داری وجود ندارد. بیشترین و کمترین کارایی مصرف آب در تولید ریشه و شکر در هر دو الگوی کاشت به ترتیب مربوط به تیمارهای آبیاری قطره‌ای تامین 50 و 125درصد نیاز آبی بود.