بررسیِ کاربرد انواع بند، آرایش واژگانی و دستگاه‌های آن، در نوشتارِ دانش‌آموزانِ دخترِ پایه‌های دوم تا پنجم ابتدایی در شهر کرمان

این پژوهش، به توصیفِ کاربردِ انواع بند، آرایش واژگانی و دستگاه‌های مربوط به آن، در نوشتار دانش‌آموزانِ پایه‌های دوم تا پنجم ابتداییِ شهر کرمان می‌پردازد. چارچوبِ نظری پژوهش، نظریة نقش‌گرای مقوله و میزان هلیدی (1961) است، که باطنی (1348)، بر روی زبان فارسی پیاده کرده است. نتایج به‌دست‌آمده، حاکی از این است که در ظهور ساخت‌های نحویِ نوشتاری نیز، همچون گونۀ گفتاری، سلسله‌مراتب وجود دارد. و ساخت‌های پیچیده و نشان‌داری مانند جملات پرسشی، منفی، مجهول و ساخت‌های چندمتممی، دیرتر در نوشتار دانش‌آموزان ظاهر می‌شوند، و از بسامد وقوع کمتری نیز برخوردارند. ظهور بسیاری از ساخت‌های نحویِ پیچیده، و افزایش کاربرد آن‌ها، در جریان افزایش پایة تحصیلی، نقش مثبت آموزش را در پیشرفت گونة نوشتاریِ زبان، در نزد دانش‌آموزان، نشان می‌دهد.