بررسی پایداری بیان ژن‌های مرجع ovEF1alpha و 18S rRNA تحت تأثیر تیمارهای جیبرلین و تنش‌های دما و نور در جنس آویشن

کمی­سازی رونوشت­های مربوط به ژن­های اختصاصی با استفاده از روش Real-Time PCR معمول است. برای نرمال­سازی داده­های حاصل از این روش و دستیابی به نتایج قابل اطمینان، به ژن­های مرجع داخلی با بیان پایدار و بدون تأثیرپذیری از شرایط آزمایش نیاز است. در این پژوهش، پایداری و عدم تأثیرپذیری دو ژن مرجع، فاکتور طویل­سازی آلفا OvEF1alphaو RNA ریبوزومی 18S rRNA، بین هفت جمعیت گیاهی، تحت تأثیر سن (بوته­های جوان و دو ساله)، هورمون جیبرلین (صفر، 30، 60 و 90 پی‌پی ام) و تنش­های دمایی و نوری بررسی شد. نتایج نشان داد که بیان هر دو ژن بین جمعیت­های مختلف به­طور معنی­داری تغییر کرد ولی هر دو ژن در هر دو رده سنی بیان ثابتی داشتند. همچنین ژن ovEF1alphaبرخلاف ژن  18S rRNA در غلظت­های مختلف هورمون جیبرلین و گیاهان شاهد به­طور پایدار بیان شد. تحت تأثیر دما و شدت نور بیان ژن 18S rRNA در جمعیت­های آویشن باغی و باب­زنگی مشابه با نمونه شاهد بود، ولی در جمعیت باب­گرگی بیان آن به‌شدت کاهش یافت. برخلاف آن بیان ژن ovEF1alphaدر دو جمعیت باب­گرگی و باب­زنگی متفاوت از نمونه شاهد بود. بنابراین برای مقایسه بیان ژن و نرمال­سازی داده­های حاصل از Real-Time PCR در جمعیت­های آویشن باغی، سیرچ، هنزا و زرند ژن مرجع ovEF1alpha و مقایسه سه جمعیت باب­زنگی، سیرچ و هنزا و دو جمعیت زرند و آویشن باغی ژن­ 18S rRNA مناسب­تر است. همچنین تحت تیمار هورمون جیبرلین ژن ovEF1alphaو تحت تنش­های دمایی و نوری در گونه­ آویشن باغی هر دو ژن ولی در گونه آویشن کرمانی ژن 18S rRNA پیشنهاد می­شود.