بررسی و مقایسه روند تکاملی زیر واحد TERT تلومراز از گیاهان تا مهره داران با استفاده از روشهای بیوانفورماتیکی و محاسباتی

مقدمه: تلومر پایانه فیزیکی کروموزوم های خطی می باشد که از یک توالی غیر کد کننده تشکیل یافته و در حفاظت انتهای کروموزوم ها نقش دارد. بنابراین سیر تکاملی تلومراز ، آنزیم سازنده تلومر، و ساختار آن در گونه های مختلف جای بحث دارد. هدف در این تحقیق جمع آوری توالی های خانواده ژنی تلومراز و مقایسه آنها جهت یافتن موتیف های حفاظت شده و بررسی قرابت TERT سایر گونه ها با انسان می باشد که با استفاده از ابزارهای بیو انفورماتیکی انجام می شود. مطالعات قبلی آنالیزهای فیلوژنی تلومراز، محدود به یک سطح پروتئین یا mRNA بوده است اما در این کار مطالعات بر روی 3 سطح پروتئین، mRNA وDNA انجام می شود.  با توجه به اینکه توالی های ترتیب گذاری شده موجودات افزایش یافته است، ترکیب اطلاعات گیاهان و جانوران یک چالش مورد توجه می باشد. همچنین کسب اطلاعات بیشتر در مورد ساختار بخش آنزیمی تلومراز، راه های نوینی برای سرکوب این آنزیم در سرطان ها باز می کند. روش: گونه ها با حداقل 35% شباهت تکاملی در طیف گیاه تا مهره دار انتخاب شدند. توالی ها با  برنامه ClastalW همتراز سازی شدند. درخت تکاملی ارگانیسم ها با برنامه Mega5، رسم شد. و از برنامه Scanprosite  برای جستجوی موتیف پروتئینی استفاده شد. نتایج: قرابت TERT انسانی با سایر گونه ها در بخش C-ترمینال عنوان شد. بخش های حفظ شده آمینواسیدی مشخص و دومین ترانسکریپتاز معکوس به عنوان موتیف حفاظت شده ی عملکردی تمام گونه ها در سطح پروتئین معرفی شد. نتیجه گیری: حذف یا اختلال در دومین RT-POL ناکارآمدی آنزیم را در تمامی گونه ها در پی خواهد داشت. همچنین بخش N-ترمینال TERT هدف مناسبی برای مهار تلومراز در سرطان پستان، به دلیل حفظ شدگی بالا در پستانداران، عنوان شد.