بررسی و مقایسه توزیع مجدد رطوبت در آبیاری قطره‌ای با جریان پالسی و جریان پیوسته

آبیاری پالسی از یک فاز آبیاری و یک فاز استراحت تشکیل می‌شود. کاربرد متناوب آب در آبیاری قطره‌ای باعث می‌شود که پیشروی با آب کمتری نسبت به جریان پیوسته تکمیل شود که بر روی الگوی رطوبتی خاک تأثیر می‌گذارد. توزیع رطوبت در خاک پس از قطع آبیاری توزیع مجدد گفته می‌شود. توزیع مجدد رطوبت به‌اندازه‌ای قابل‌توجه است که لازم است در طراحی لحاظ شود. هدف از تحقیق حاضر ارزیابی توزیع مجدد آب در خاک در آبیاری قطره‌ای برای دو حالت جریان پالسی و پیوسته است. برای این منظور از قطره‌چکان‌هایی با دبی‌های 4/2 و 8 لیتر بر ساعت برای سه بافت خاک در یک مدل فیزیکی استفاده شد. نتایج نشان داد که توزیع مجدد رطوبتی در خاک رسی برای دبی 4/2 لیتر بر ساعت (در حالت عمودی) قابل‌توجه بود و به 23 درصد هم رسید. نتایج نشان داد کهمقدار توزیع مجدد در جهت افقی در خاک شنی نسبت به خاک رسی برای دبی کمتر (4/2 لیتر بر ساعت) در آبیاری پیوسته 7 درصد بیشتر است و برای آبیاری پالسی این مقدار 5 درصد می‌باشد. همچنین مقدار توزیع مجدد در جهت قائم در خاک رسی نسبت به شنی برای دبی کمتر در آبیاری پیوسته 6 درصد و برای آبیاری پالسی 4 درصد بیشتر می‌باشد.