بررسی و شناخت مبانی طراحی داخلی بر مبنای ادراک نابینایان و کم‌بینایان

آنچه که از مرور مباحث مرتبط با معماری ویژه نابینایان و کم‌بینایان1 بر‌می‌آید، به‌نظر می‌رسد که طی گذر زمان و با وجود نیازهای فراوان، هنوز توجه چندانی به این مهم به‌خصوص در بخش طراحی داخلی نشده است. از این‌رو شناخت و تحلیل رفتارهای افراد نابینا و کم‌بینا، نیازها و خاطرات آنها و بهره‌گیری از نتایج این تحلیل‌ها بر کیفیت طراحی فضای داخلی و معماری می‌افزاید. لذا هدف از پژوهش حاضر، تحلیل فضای معماری داخلی متناسب با ادراک و ناتوانی‌های کودکان، افراد نابینا و کم‌بینا است. روش تحقیق حاضر بر مبنای استدلال منطقی است که در وهله اول به معرفی افراد نابینا و کم‌بینا می‌پردازد و در ادامه به‌نحوه ادراک و دامنه آنها از فضا اشاره می‌کند. سپس سعی می‌کند تا با بررسی عوامل مؤثر بر کیفیت طراحی فضای داخلی و در نظر گرفتن چالش‌های موجود در هر زمینه، برای هر عامل راهکاری در راستای تقویت طراحی فضاهای داخلی ویژه نابینایان پیشنهاد دهد. در نظر گرفتن این الگوها و پیشنهاد‌های طراحی می‌تواند گامی مؤثر در افزایش کیفیت فضای داخلی نابینایان باشد.